آفات توت

آفات توت شناخت و راه هاي كنترل آفات

آفات توت

پروانه برگخوار سفيد آمريكايي

Hyphantria cunea Drury (Lep., Arctiidae)

يكي از مهمترين آفات گياهان مختلف در دنياست، آن بومي امريكاي شمالي بوده.

لاروهاي آفت برگها و جوانه هاي گياهان ميزبان كه بيش از ۶۳۶ گونه گياهي اعم از

باغي، زراع جنگلي بالغ مي گردد تغذيه مي نمايد و باعث لخت شدن و بي برگي كامل

درختان ميزبان شده و در نتيجه خسارت شديد و لطمه غير قابل جبراني را به كشاورزان

و روستائيان وارد سازد.توت از ميزبان هاي مرجح اين آفت مي باشد كه برگ ها و

جوانه هاي برگي آن به شدت مورد تغذيه لارو هاي آفت قرار مي گيرد.

كنه تارتن دو لكه اي

Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)

در حال حاضر آن يكي از مهمترين آفت گياهان گلخانه اي و مزارع و باغات مناطق

مختلف جهان مي باشد و در تمام كشورهاي جهان يافت مي شود. توت فرنگي،

انواع درخت ميوه، گياهان زراعي، صيفي و زينتي از ميزبانهاي اين كه در محيط هاي

باز و گلخانه مي باشد.اندازه بدن ۵۰۰-۳۰۰ ميكرون ، افراد ماده درشت تر از افراد نر

هستند ، انتهاي بدن در افراد نر دو كي شكل و رنگ بدن آنها بر اساس فصل تغيير

مي يابد، بطوري كه در بهار و تابستان ، سبز متمايل به زرد با دو لكه پشتي جانبي

تيره مي باشند در صورتي كه در اواخر پاييز و زمستان به دليل ورود به ديا پوز و توقف

تغذيه و عدم تجمع مواد در داخل لوله هاي كور به رنگ قرمز يكنواخت ديده مي شود

مراحل زيستي آفت شامل تخم، لاروها ، پوره سن يك ، پوره سن دو و بالغ مي باشد،

شكل بدن در مرحله لاروي تقريب كروي است ، لاروها داراي سه جفت پا ، ولي تمام

مراحل پورگي و بالغ داراي چهار جفت پا هستند .تخم گذاري عموما بر روي سطح تحتاني

برگهاي گياهي ميزبان به صورت انفرادي و يا جمعي در كنار رگبرگهاي اصلي يا رگبرگ هاي

فرعي مي باشدبراي تغذيه به قسمتهاي نازك و لطيف برگ حركت مي كنند .

راه هاي كنترل

زراعي:

استفاده از پوشش سبز زير درختان به عنوان گياهان تله با توجه به اينكه محل تجمع

فعاليت اصلي كنه دولكه اي غالباً در روي گياهان هرز زير درختان مي باشد.لذا با مديريت

صحيح و موفقيت آميز مي توان اين جمعيت را در روي گياهان فوق نگه داشته و با اجراي

روش هاي زير از افزايش آن در روي درختان جلوگيري نمود:

١- جلوگيري از گرد آلود شدن باغ

۲- آبياري مرتب مزرعه

۳- آبياري باراني : اجراي آبياري باراني شرايط را براي فعاليت كنه نامساعد مي كند كه

كاهش جمعيت به گونه اي مي شود كه ما را از مبارزه شيميايي بي نياز مي كند به

شرط اينكه سيستم آبياري باراني از پاشش يكنواخت و فشار لازم برخوردار باشد.

بيولوژيكي:

اين كنه دشمنان طبيعي متعددي در بين گروه هاي مختلف بند پايان دارد. كفشدوزك هاي

كنه خوار Stethorus Gilvifrons M)) سن شكارگر (Orius Minotum( L و كنه شكار گر

Anystis Baccarum از شكار گران اين كنه مي باشند.

شيميايي:

براي تصميم گيري جهت انجام مبارزه شيميايي از نمونه برداري برگها و شمارش تعداد

كنه هاي روي تعداد معيني برگ استفاده مي شود . بطور كلي اگر نمونه برداري از برگها

تراكم موردنظر را نداشت اين عمل به فاصله ۳ هفته بايد تكرار شود در صورتيكه در هر ۱۰۰

عدد برگ تعداد ۱۰ كنه مشاهده شد فاصله نمونه برداري دو هفته و اگر تراكم بيشتر از

اين مقدار باشد بايستي فاصله يك هفته در نظر گرفته شود .

از اواخر ارديبهشت تا مرحله قبل از برداشت محصول وجود ۵۰ كه در هر ۱۰۰ برگ به

عنوان آستانه اقتصادي مطرح است كه بايستي سمپاشي انجام گردد.بايد توجه داشت

پس از برداشت محصول ممكن است تراكم جمعيت كنه با شدت تمام به افزايش خود

ادامه دهد.

سپردار توت

Pseudaulacaspis pentagona targ (Hom., Diaspididae)

سپردار توت يكي از آفات پلي فاژ با دامنه ميزباني بسيار وسيع است كه در اكثر نقاط

گرمسيري و نيمه گرمسيري و معتدله سراسر جهان وجود دارد. سپردار توت در حدود

۳۵ سال پيش همراه نهال هاي توت ژاپني وارد ايران شده است و در حال حاضر كي از

مهمترين عوامل محدود كننده صنعت نواغانداري در ايران مي باشد. زبان گنجشك، هلو،

توت، بادام، گردو، كيوي، شمشاد و بيد از جمله گياهان ميزبان اين آفت مي باشد.

راه هاي كنترل

به دليل مصرف برگ توت به منظور تغذيه كرم ابريشم،كنترل شيميايي آفت مقدور نمي

باشد. در صورت لزوم، ضدعفوني سرشاخه‌هاي توت با قرص فسفيد آلومينيوم در كنترل

حشرات زمستان گذران موثر ميباشد.