درخت گردو

درخت گردو شرايط نگهداري و آشنايي با گردو

درخت گردو

گردو از خانواده راش سانان مي باشد.برگهاي اين درخت پهن مي باشد.گردوي رسمي

با گياه وال نات، بومي نواحي ميانه يا معتدل و غربي آسياي مركزي مي باشد. نام ژنريك

يا طبقه بندي شده جنس آن يعني Juglans برگرفته از كلمه لاتيني JoVIS و glans است

كه به معني درخت گردو Jupiter ' s nut مي باشد و همانند گياه بلوط  و درخت راش،

گونه هاي اين گياه ، اختصاص به خداي روميان داده شده است. گياه وال نات يا درخت

گردوي رسمي ، درختي با عظمت و شكوهمند بوده و قادر است تا ارتفاع ۲۰ متر رشد و

نمو كند ميوه هاي وال نات (گردو) ، داراي پوستي گوشتي به رنگ سبز و جدا يا سوا

شونده از پوست سخت مي باشد. هر ميوه سبز گردو، در صورت خيلي رسيده بودن،

به طور طبيعي شكافته مي شود تا بذر يا دانه گردو را آزاد كند، كه آن هم شامل يك

پوسته چوبي و سخت در اطراف مغز مي باشد و خودش مي شكند و به دو نيمه تقسيم

مي شود. درخت گردو، در ريونيون، خيلي نادر است ولي تعداد كمي از اين درخت در زمين

هاي بلند يا مرتفع و خصوصا در Cilaos ، يافت مي شود.

شرايط نگهداري

درخت گردو ، در زمستان به دماي كم نياز دارد تا موجب وسبب گل دهي آن بشود ،

گردو به دما و گرماي بالا در زمستان و به سرماي زياد در زمستان بسيار حساس

مي باشد.دماي بالاي 38 درجه سانتيگراد باعث سوختگي پوست گردم و چروكيدگي

ميوه آن ميشود. به طور مثال واريته اي از وال نات به نام فران كوئت به ۱۵۰۰ ساعت

دما با درجه حرارت زير ۷ درجه سانتيگراد، نياز دارد. توليد ميوه گردو (وال نات) ، در

ريونيون ، بسيار محدود است ميوه ها يا مغزهاي گردوي رسمي، به صورت تازه يا

خشك، خورده مي شوند. آن ها از لحاظ روغن غني و از نظر طعم و مزه و كيفيت ،

سرامد و پر آوازه و مشهور هستنند. چوب درخت گردو (وال تات) ، براي درست كردن

كابينت ، خواهان و طالب  زيادي دارد در حاليكه ، پوست سخت وال نات (گردو)، در

ساخت رنگ چوب يا لكه با لاك الكل زدن به مصرف مي رسد.

آبياري

اين درخت به آبياري متوسط احتياج دارد.بارش هاي فصلي به صورت برف و باران در

فصل زمستان و بهار مقداري از نياز درخت به آب را تامين ميكند.شما ميتوانيد سه

روش كرتي، حوضچه اي و قطره اي تحت فشار درختان را آبياري كنيد.آب هايي كه

شوري پايين دارند براي اين درختان مناسب مي باشد.