شته
شته شناخت و روش هاي كنترل
شته
شته ها حشرات جسمي نرم هستند كه از قسمتهاي دهان مكنده سوراخ كننده خود براي
تغذيه از شيره گياه استفاده مي كنند. آنها معمولاً در كلني هايي در قسمت زيرين رشد پايانه
حساس به وجود مي آيند. برگهاي آلوده به دليل حذف زياد شيره مي توانند پژمرده يا زرد شوند.
گرچه ممكن است گياه بد به نظر برسد ، اما تغذيه آنها به طور جدي به درختان و درختچه هاي
سالم و مستقر آسيب نمي رساند.با اين حال ، برخي از گياهان به تغذيه توسط گونه هاي
خاصي از شته بسيار حساس هستند. بزاق تزريق شده توسط اين شته ها به گياهان ممكن
است باعث كنده شدن برگها يا تحريف شديد آن شود ، حتي اگر فقط چند شته وجود داشته
باشد. همچنين ، تغذيه شته از جوانه هاي گل و ميوه مي تواند باعث ايجاد گل يا ميوه بد
شكل شود.شته ها مقدار زيادي زباله مايع قندي به نام "عسلك" توليد مي كنند. عسلي
كه از اين حشرات مي ريزد مي تواند پنجره ها و انتهاي اتومبيل هايي را كه در زير درختان
آلوده پارك شده اند ، تشخيص دهد. قارچي به نام كپك دوده مي تواند روي رسوبات عسلي
كه روي برگها و شاخه ها جمع مي شود رشد كرده و آنها را سياه كند. ظاهر قالب دوده در
گياهان ممكن است اولين باري باشد كه به شته آلوده مي شود. قطره ها مي توانند حشرات
ديگري مانند مورچه ها را كه از رسوبات چسبنده تغذيه مي كنند ، جذب كنند.برخي از شته ها
ناقلين بسيار مهم ويروس هاي گياهي هستند. با اين حال ، به ندرت كنترل اين بيماري ها با
تلاش براي از بين بردن ناقلين شته توسط يك حشره كش امكان پذير است. شته هاي حامل
ويروس در قسمت هاي دهان خود ممكن است مجبور باشند فقط چند ثانيه يا چند دقيقه قبل
از آلوده شدن گياه ، پروب كنند. انواع مقاوم يا كاشت هاي پي در پي ممكن است در كاهش
مشكلات برخي ويروس ها كه به گياهان يك ساله حمله مي كنند مفيد باشد.
چگونگي بوجود آمدن اين حشره
آلودگي به طور كلي در اثر تعداد كمي شته بالدار ايجاد مي شود كه به سمت گياه پرواز
مي كنند و ميزبان مناسبي را براي آن مي دانند. آنها قبل از حركت براي يافتن گياه جديد ،
چندين جوان بدون بال را روي حساس ترين بافت قرار مي دهند. شته ها يا پوره هاي نارس
كه از خود به جا مانده اند از شيره گياه تغذيه مي كنند و به تدريج اندازه آنها افزايش مي يابد.
آنها طي 7 تا 10 روز بالغ مي شوند و سپس آماده توليد جوان زنده هستند.معمولاً همه آنها
ماده هستند و هر كدام قادر به توليد 40 تا 60 فرزند هستند. اين فرآيند چندين بار تكرار
مي شود و منجر به انفجار فوق العاده جمعيت مي شود. كمتر از دوازده "استعمارگر" شته
مي تواند طي چند هفته صدها تا هزار شته را روي گياه توليد كند. تعداد اين حشرات مي توانند
تا زمان شلوغ شدن شرايط و يا فشار گياه به اندازه اي كه فرم هاي بالدار توليد شوند ، ايجاد
شوند. اين فرم هاي بالدار در جستجوي ميزبان هاي جديد پرواز مي كنند و روند تكرار مي شود.
روش هاي كنترل
تشخيص به موقع كليد كاهش هجوم شته ها است. پرواز استعمارگران بالدار قابل پيش بيني
نيست ، بطور هفتگي منطقه جوانه و زير برگهاي جديد را براي خوشه يا كلني شته هاي
كوچك بررسي كنيد. وجود كلني ها يعني شته ها روي گياهان ايجاد شده اند و به سرعت
زياد مي شوند. با هرس كردن ميتوان آنها را از بين ببريد.در بعضي موارد ، اين ممكن است
كنترل كافي را فراهم كند. اگر كلني شته در حدود 5٪ يا بيشتر نوك شاخ و برگ گياه يا كاشت
يافت شود ، بايد يك اقدام كنترل در نظر گرفته شود. شته ها بايد مستقيماً با قطرات اسپري
برخورد كنند تا بتوانند در بدن حشره جذب شوند.
از آنجا كه اين حشرات در سطح پايين برگ باقي مي مانند ، توسط شاخ و برگ گياه محافظت
مي شوند. پوشش كامل ، كه به نقاط رشد و مناطق حفاظت شده هدايت مي شود ، مهم
است. از سمپاشهاي انتهاي شيلنگ مي توان روي درختان بلند استفاده كرد. كنترل آنها در
اين شرايط به ندرت امكان پذير است.در برخي از انواع درختان و كاشتهاي زينتي مي توان از
روغنهاي تابستاني در برابر حشرات استفاده كرد. آنها با خفگي حشرات و يا بر هم زدن
غشاهاي آنها را مي كشند. براي احتياط در مورد گياهان حساس ، برچسب را بررسي كنيد.
روغن ها مي توانند به شاخ و برگ برخي از گياهان آسيب برسانند. شرايط آب و هوايي ،
به ويژه دماي بالا ، مي تواند احتمال سوختگي شاخ و برگ را افزايش دهد. در فصل رشد
روغنهاي خاموش را اسپري نكنيد. هيچ اثر باقيمانده وجود ندارد بنابراين ممكن است
برنامه هاي اضافي لازم باشد. نمك هاي اسيد چرب يا صابون هاي حشره كش در برابر
شته ها بسيار خوب هستند. مانند روغنهاي تابستاني ، ظاهراً آنها براي از بين بردن غشاي
سلول حشرات كار مي كنند. آنها نياز به تماس مستقيم با حشرات دارند و هيچ اثر
باقيمانده اي بر جاي نمي گذارند.
دشمنان طبيعي
حشرات مفيدي مانند سوسك هاي بانو و بندهاي توري در گياهان داراي آلودگي شته متوسط
تا سنگين ظاهر مي شوند. آنها ممكن است تعداد زيادي شته بخورند اما توانايي توليد مثل
شته ها آنقدر زياد است كه ممكن است تأثير دشمنان طبيعي براي نگه داشتن اين حشرات
در سطح قابل قبول يا پايين آن كافي نباشد.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
