آگلونما

آگلونما آشنايي با گياهان آپارتماني

آگلونما

آگلونما يا هميشه سبز چيني (Aglaonema) ، يكي از بهترين گياهان براي مبتديان است (يا

مردمي كه بيش از حد مشغول زندگي نيستند و بيشتر گياهان خانگي را زنده نگه نمي دارند).

رشد اين گياه مقاوم بسيار آسان است. تقريباً هر شرايط داخلي را تحمل مي كند. در حالي

كه اين يكي از سخت ترين گياهان است ، اما همچنين زيبا است. اكثر واريته ها داراي برگهاي

سبز غني با نقره اي طرح دار هستند. همچنين در نقاطي كه نور كافي مي گيرد شكوفه هاي

زيبا و شبيه گل سوسن دارد.

آگلونما ، وقتي جوان است ، به اندازه كافي كوچك است كه مي تواند روي ميز ، روميزي و

ساير سطوح قرار بگيرد. اين يك گياه رشد كند است ، بنابراين مي توانيد از آن لذت ببريد و

نگران نباشيد كه از مرز خارج مي شود. گياهان بزرگتر و بزرگتر براي رشد در كف مناسب هستند

- در گوشه گوشه ، كنار مبلمان ، يا به عنوان يك قطعه برجسته در امتداد ديوار. رنگ هاي نقره

اي موجود در برگهاي اين گياه به شما امكان مي دهد در انتخاب گلدان ها كمي لذت ببريد.

رنگ خنثي تقريباً با هر پالت و سبك رنگ دكور كار مي كند.

شما مي توانيد تقريباً در هر جاي خانه خود آگلونما پرورش دهيد --- نور كم را تحمل مي كند ،

اما در نقاط روشن نيز رشد خوبي دارد. براي رشد حتي به نور طبيعي هم احتياج ندارد ---

هميشه سبز چيني در دفاتر با نور فلورسنت بسيار خوب عمل مي كند.اين گياه در مورد آب به

همان اندازه كم مراقبت است. شما مي توانيد به طور منظم آبياري كنيد ، خاك را به طور

يكنواخت مرطوب نگه داريد ، يا هر چند هفته يك بار آبياري كنيد و گياهان هميشه سبز چيني

به همان اندازه خوب عمل مي كنند. به كود احتياج ندارد ، اما در صورت كوددهي سالي يك يا

دو بار در بهار يا تابستان (يا هر شش ماه) با كود گياهان خانگي ، بهترين رشد را خواهد

داشت.اين گياه براي مصرف انسان يا حيوان توصيه نمي شود.

خاك

سرانجام ، هميشه سبز چيني در مورد خاكي كه در آن كاشته مي شود ، چندان گيرا نيست.

به طور معمول ، يك گلدان گلدان با كمي زهكشي و كمي اسيدي براي گياه مناسب است.

اگر متوجه شديد كه خاك انتخابي شما آب زيادي را در خود نگه داشته است ، سعي كنيد در

شن و ماسه يا پرليت مخلوط كنيد تا به زهكشي كمك كند. همچنين بايد مطمئن شويد كه

گياه هميشه سبز چيني خود را در گلدان با سوراخ هاي زهكشي كافي در پايه آن بكاريد.

آبياري

گياه هميشه سبز چيني در خاك مرطوب - اما نه در آب - رشد مي كند. براي رسيدن به اين

تعادل ، گياه خود را كاملاً آبياري كنيد ، سپس بگذاريد قبل از آبياري دوباره خشك شود. مي

توانيد اين روند را در بهار ، تابستان و پاييز حفظ كنيد و در زمستان كاهش يابد (اما هرگز اجازه

ندهيد گياه كاملا خشك شود).

دما و رطوبت

اين گياهان كشش سرد يا دماي زير 65 درجه فارنهايت را دوست ندارند. مطمئن باشيد كه

هميشه سبز چيني خود را از پنجره ها يا منافذي كه در دماي هوا منفجر مي شوند دور نگه

داريد - هرچه نقطه اي كه مي توانيد پيدا كنيد بهتر است.

برخي از توليدكنندگان به دليل نياز به رطوبت زياد ، گياه هميشه سبز چيني را يك گياه گلخانه

اي مي دانند. اين گياه در محيط گرم ، مرطوب و روشن گلخانه بهترين عملكرد را خواهد داشت ،

اما با نزديك شدن هرچه بيشتر اين شرايط براي افزايش سطح رطوبت در اطراف گياه ، مرتباً آن

را غبارآلود كنيد و قرار دادن آن را در يك منطقه در معرض رطوبت از خانه ، مانند آشپزخانه يا

حمام قرار دهيد. اگر خانه شما به خصوص خشك است ، مي توانيد در يك رطوبت ساز فضاي

كوچك سرمايه گذاري كنيد تا در نزديكي گياه قرار دهيد.

كود

براي دستيابي به بهترين نتيجه ، گياهان هميشه سبز چيني خود را در ابتدا و انتهاي فصل

رشد خود با گلوله هاي آهسته رهش يا كود مايع تغذيه كنيد.

درخت سرو

درخت سرو پروش و شناخت درخت سرو

درخت سرو

سرو يك درخت مخروطي هميشه سبز و باشكوه است كه مي تواند تا 35 متر رشد كند.

پوست آن قهوه اي مايل به سياه و داراي برجستگي ها و شكاف هايي با فاصله نزديك است

و شاخه هاي آن قهوه اي و كمي مودار است. اين يك شكل مشخص است ، داراي چندين

تنه و لايه هاي افقي واضح در ساختار آن است.انواع مختلفي از درختان سرو وجود دارد. اين

درختان به دليل بزرگي اغلب در باغ ها يافت نمي شوند و معمولاً در كنار خيابان ها يا پارك ها

ديده مي شوند. با اين حال ، آنها يك بادگير عالي ايجاد مي كنند و در قطعات بزرگ مناسب

هستند تا يك پرچين زنده يا بهره زمستاني اضافه كنند. آنها سريع رشد مي كنند و در طيف

گسترده اي از مناطق آب و هوايي يافت مي شوند.خانواده درختان سرو (تيره سدروس) شامل

چهار گونه (سرو دئودار ، سرو اطلس ، سرو قبرس و سرو لبنان) در خانواده گياهان Pinaceae

است. اينها تنها سروهاي واقعي هستند ، اما بسياري از درختان ديگر معمولاً به عنوان سرو

شناخته مي شوند ، مانند سرو سفيد اقيانوس اطلس ، سرو سفيد شمالي ، گل سرخ

شرقي . وقتي از سرو براي توصيف درختان بومي ايالات متحده استفاده مي شود ،

به گروهي از درختان سوزني برگ يا درختان "مخروط دار" اشاره دارد كه داراي چوب

بسيارمعطر هستند. اينها درختكاري ، يا سروهاي "دروغين" هستند.

چگونگي پرورش سرو

درختان سرو به سختي رشد نمي كنند و به هر فضايي كه فضاي گسترش داشته باشند

ظرافت مي بخشد. درختان به راحتي از بذر شروع مي شوند اما به يك دوره خيساندن 48

ساعته و يك ماه ديگر در يخچال ، همراه با مقداري خاك گلدان در يك كيسه قفل زيپ نياز

دارند. خاك بايد در اين مدت مرطوب نگه داشته شود. بعد از يك ماه ، مي توان بذرها را در

يك فنجان كاغذي با كمپوست و مخلوط خاك گلدان قرار داد. فنجان ها را بايد در پنجره آفتابي

قرار دهيد و خاك گلدان را بايد مرطوب نگه داريد. نهال ها را وقتي كه 6 اينچ (15 سانتي متر)

قد دارند ، در بيرون بكاريد. مكان آفتابي را با دقت انتخاب كنيد و درختاني را فاصله نگذاريد كه

فاصله آنها به فاصله 5 فوت (1.5 متر) باشد. روزنه اي به اندازه سه برابر فنجان حفر كنيد و

براي پر كردن سوراخ از كمپوست با كيفيت بالا و مخلوط خاك بومي استفاده كنيد. يك پايه

2 فوت (0.5 متر) در كنار درخت قرار دهيد و با ريسمان باغچه گياه را به آرامي به پايه وصل كنيد.

براي جلوگيري از از دست دادن رطوبت و محافظت از درخت ، يك لايه 2 اينچ (5 سانتي متر) از

مالچ را در اطراف درخت نگه داريد ، اما تنه را لمس نكنيد. براي جلوگيري از آسيب ديدن

دستگاه هاي مكانيكي نيز ممكن است لازم باشد از قفس سيم استفاده شود. اگر در آب و

هواي بسيار سرد زندگي مي كنيد از درختان جوان با پوششي از پارچه چشم انداز محافظت

كنيد. درختان كوچك را مرتب آبياري كنيد و اجازه دهيد تا بين هر آبياري كاملا خشك شوند.

كود به طور كلي لازم نيست مگر اينكه خاك بسيار ناسالم باشد. هنگامي كه درخت بالغ شد،

مراقبت از درخت سرو بيشتر از مالچ پاشي منظم و از بين بردن شاخه هاي مرده يا بيمار است.

مشكلات درخت سرو

در حالي كه بسياري از مشكلات درخت سرو براي مقابله با آنها وجود ندارد ، چندين حشره

مزاحم به سمت درختان سرو از جمله پروانه نوك سرو ، شپشك ريشه ، كنه و مقياس ارس

جذب مي شوند. درختان آلوده به طور كلي علائمي از جمله شاخ و برگ قهوه اي يا زرد ،

كاهش شيره گياه ، پيله سفيد يا كپك سياه و دوده از خود نشان مي دهند. اگر آلودگي شديد

باشد ، ممكن است به روغن باغباني يا حشره كش احتياج داشته باشد. درختان سرو همچنين

براي سگ ها و جوندگاني كه از پوسته پوستي لذت مي برند جالب توجه است. اگر بدون مراقبت

رها شود ، اين مي تواند آسيب زيادي وارد كند. تشخيص و درمان مناسب براي جلوگيري از از

بين رفتن درخت ضروري است.

سفيدك دروغي

سفيدك دروغي علائم و راه هاي درمان

سفيدك دروغي

كپك زدگي بيماري شاخ و برگ است ، كه توسط ارگانيسم قارچ مانند (Oomycete) ايجاد

مي شود. توسط اسپورهاي موجود در هوا از گياهي به گياه ديگر منتقل مي شود. اين يك

بيماري از آب و هواي مرطوب است زيرا عفونت با رطوبت طولاني مدت برگ موافق است.

طيف وسيعي از گياهان خوراكي و زينتي رايج مي تواند تحت تأثير قرار گيرد ، از جمله برنج ،

هويج ، كلمباين (Aquilegia) ، روباه ، سنگ قيمتي ، انگور ، انگور ، ليزي شلوغ (Impatiens) ،

كاهو ، پياز ، پنسي ، جعفري ، نخود فرنگي ، خشخاش ، ريواس ، گل رز ، اسفناج و گياهان

تنباكو (نيكوتيانا).سفيدك هاي خاكي معمولاً دامنه ميزبان باريكي دارند كه فقط از چند گياه

مرتبط تشكيل شده اند. به عنوان مثال ، كپك خاردار تأثيرگذار براسيك گونه اي متفاوت از آن

است كه به پنسي ها حمله مي كند.

علائم سفيدك دروغي

_لكه هاي تغيير رنگ يافته در سطح بالايي برگ. اينها ممكن است به رنگ سبز كمرنگ ، زرد ،

بنفش يا قهوه اي باشد كه به گياه آسيب ديده بستگي دارد. اگر لكه ها با رگبرگهاي برگ هم

مرز باشند ، گاهي لبه هاي مستقيم دارند (مثلاً روي كاهو)

_يك رشد كپكي مانند در زير برگ ، مربوط به لكه در سطح فوقاني است. اين رشد ممكن است

سفيد ، خاكستري يا بنفش باشد ، بسته به گونه هاي كپك زدگي

_در بعضي از گياهان (به عنوان مثال نخود فرنگي ، پنسيل) رشد آن با چشم غير مسلح آسان

است. در ديگران (به عنوان مثال روباه گل ، گل رز) ، حتي با لنز دستي نيز ديدن آن دشوار است

_برگهايي كه به شدت تحت تأثير قرار گرفته اند ممكن است چروكيده و قهوه اي شوند

(به عنوان مثال گياه تنباكو) ، يا زرد شده و زودرس بيفتند (به عنوان مثال Impatiens ، گل رز)

_گاهي اوقات ، ساير قسمتهاي گياه تحت تأثير قرار مي گيرند ، به عنوان مثال كشك گل كلم ،

غنچه هاي گل Impatiens ، غلافهاي نخود فرنگي

_گياهان شديداً متأثر از رشد كوتاه مدت هستند و فاقد قدرت هستند. در بعضي موارد (به عنوان

مثال كلمباين ، ايمپاتيانس ، گياه توتون و تنباكو) گياه ممكن است بميرد.

كنترل غير شيميايي

_به محض مشاهده علائم ، برگهاي آسيب ديده را (با دفن عميق ، سوزاندن يا ارسال به زباله

هاي سبز شوراي) جدا و دفع كنيد

_گياهان به شدت آسيب ديده را از بين ببريد و نابود كنيد

_از كاشت متراكم و كنترل علفهاي هرز اجتناب كنيد ، تا گردش هواي خوبي در اطراف گياهان

وجود داشته باشد.

_در گلخانه ها سعي كنيد از مرطوب شدن طولاني مدت برگ يا دوره هايي با رطوبت بالا

جلوگيري كنيد. در صورت امكان از آبياري بالاي سر خودداري كنيد در صورت امكان شرايط ،

درها و دريچه ها را باز كنيد و باعث تشويق حركت هوا مي شود.

_از آبياري گياهان در عصر خودداري كنيد ، زيرا اين امر مي تواند منجر به رطوبت زياد يا مرطوب

شدن برگ در كل شب شود. صبح زود آبياري كنيد تا سطح برگ به سرعت خشك شود.

_براي جلوگيري از آلودگي اسپورهاي در حال استراحت در خاك ، عمل تناوب براي گياهان و

جلوگيري از كاشت مجدد با همان ميزبان حداقل براي يك سال كه يك گياه زينتي تحت تأثير

قرار گرفته باشد.

شته

شته شناخت و روش هاي كنترل

شته

شته ها حشرات جسمي نرم هستند كه از قسمتهاي دهان مكنده سوراخ كننده خود براي

تغذيه از شيره گياه استفاده مي كنند. آنها معمولاً در كلني هايي در قسمت زيرين رشد پايانه

حساس به وجود مي آيند. برگهاي آلوده به دليل حذف زياد شيره مي توانند پژمرده يا زرد شوند.

گرچه ممكن است گياه بد به نظر برسد ، اما تغذيه آنها به طور جدي به درختان و درختچه هاي

سالم و مستقر آسيب نمي رساند.با اين حال ، برخي از گياهان به تغذيه توسط گونه هاي

خاصي از شته بسيار حساس هستند. بزاق تزريق شده توسط اين شته ها به گياهان ممكن

است باعث كنده شدن برگها يا تحريف شديد آن شود ، حتي اگر فقط چند شته وجود داشته

باشد. همچنين ، تغذيه شته از جوانه هاي گل و ميوه مي تواند باعث ايجاد گل يا ميوه بد

شكل شود.شته ها مقدار زيادي زباله مايع قندي به نام "عسلك" توليد مي كنند. عسلي

كه از اين حشرات مي ريزد مي تواند پنجره ها و انتهاي اتومبيل هايي را كه در زير درختان

آلوده پارك شده اند ، تشخيص دهد. قارچي به نام كپك دوده مي تواند روي رسوبات عسلي

كه روي برگها و شاخه ها جمع مي شود رشد كرده و آنها را سياه كند. ظاهر قالب دوده در

گياهان ممكن است اولين باري باشد كه به شته آلوده مي شود. قطره ها مي توانند حشرات

ديگري مانند مورچه ها را كه از رسوبات چسبنده تغذيه مي كنند ، جذب كنند.برخي از شته ها

ناقلين بسيار مهم ويروس هاي گياهي هستند. با اين حال ، به ندرت كنترل اين بيماري ها با

تلاش براي از بين بردن ناقلين شته توسط يك حشره كش امكان پذير است. شته هاي حامل

ويروس در قسمت هاي دهان خود ممكن است مجبور باشند فقط چند ثانيه يا چند دقيقه قبل

از آلوده شدن گياه ، پروب كنند. انواع مقاوم يا كاشت هاي پي در پي ممكن است در كاهش

مشكلات برخي ويروس ها كه به گياهان يك ساله حمله مي كنند مفيد باشد.

چگونگي بوجود آمدن اين حشره

آلودگي به طور كلي در اثر تعداد كمي شته بالدار ايجاد مي شود كه به سمت گياه پرواز

مي كنند و ميزبان مناسبي را براي آن مي دانند. آنها قبل از حركت براي يافتن گياه جديد ،

چندين جوان بدون بال را روي حساس ترين بافت قرار مي دهند. شته ها يا پوره هاي نارس

كه از خود به جا مانده اند از شيره گياه تغذيه مي كنند و به تدريج اندازه آنها افزايش مي يابد.

آنها طي 7 تا 10 روز بالغ مي شوند و سپس آماده توليد جوان زنده هستند.معمولاً همه آنها

ماده هستند و هر كدام قادر به توليد 40 تا 60 فرزند هستند. اين فرآيند چندين بار تكرار

مي شود و منجر به انفجار فوق العاده جمعيت مي شود. كمتر از دوازده "استعمارگر" شته

مي تواند طي چند هفته صدها تا هزار شته را روي گياه توليد كند. تعداد اين حشرات مي توانند

تا زمان شلوغ شدن شرايط و يا فشار گياه به اندازه اي كه فرم هاي بالدار توليد شوند ، ايجاد

شوند. اين فرم هاي بالدار در جستجوي ميزبان هاي جديد پرواز مي كنند و روند تكرار مي شود.

روش هاي كنترل

تشخيص به موقع كليد كاهش هجوم شته ها است. پرواز استعمارگران بالدار قابل پيش بيني

نيست ، بطور هفتگي منطقه جوانه و زير برگهاي جديد را براي خوشه يا كلني شته هاي

كوچك بررسي كنيد. وجود كلني ها يعني شته ها روي گياهان ايجاد شده اند و به سرعت

زياد مي شوند. با هرس كردن ميتوان آنها را از بين ببريد.در بعضي موارد ، اين ممكن است

كنترل كافي را فراهم كند. اگر كلني شته در حدود 5٪ يا بيشتر نوك شاخ و برگ گياه يا كاشت

يافت شود ، بايد يك اقدام كنترل در نظر گرفته شود. شته ها بايد مستقيماً با قطرات اسپري

برخورد كنند تا بتوانند در بدن حشره جذب شوند.

از آنجا كه اين حشرات در سطح پايين برگ باقي مي مانند ، توسط شاخ و برگ گياه محافظت

مي شوند. پوشش كامل ، كه به نقاط رشد و مناطق حفاظت شده هدايت مي شود ، مهم

است. از سمپاشهاي انتهاي شيلنگ مي توان روي درختان بلند استفاده كرد. كنترل آنها در

اين شرايط به ندرت امكان پذير است.در برخي از انواع درختان و كاشتهاي زينتي مي توان از

روغنهاي تابستاني در برابر حشرات استفاده كرد. آنها با خفگي حشرات و يا بر هم زدن

غشاهاي آنها را مي كشند. براي احتياط در مورد گياهان حساس ، برچسب را بررسي كنيد.

روغن ها مي توانند به شاخ و برگ برخي از گياهان آسيب برسانند. شرايط آب و هوايي ،

به ويژه دماي بالا ، مي تواند احتمال سوختگي شاخ و برگ را افزايش دهد. در فصل رشد

روغنهاي خاموش را اسپري نكنيد. هيچ اثر باقيمانده وجود ندارد بنابراين ممكن است

برنامه هاي اضافي لازم باشد. نمك هاي اسيد چرب يا صابون هاي حشره كش در برابر

شته ها بسيار خوب هستند. مانند روغنهاي تابستاني ، ظاهراً آنها براي از بين بردن غشاي

سلول حشرات كار مي كنند. آنها نياز به تماس مستقيم با حشرات دارند و هيچ اثر

باقيمانده اي بر جاي نمي گذارند.

دشمنان طبيعي

حشرات مفيدي مانند سوسك هاي بانو و بندهاي توري در گياهان داراي آلودگي شته متوسط

​​تا سنگين ظاهر مي شوند. آنها ممكن است تعداد زيادي شته بخورند اما توانايي توليد مثل

شته ها آنقدر زياد است كه ممكن است تأثير دشمنان طبيعي براي نگه داشتن اين حشرات

در سطح قابل قبول يا پايين آن كافي نباشد.

برگ انجيري

برگ انجيري شناخت و نگهداري گياهان آپارتماني

برگ انجيري

برگ انجيري Monstera deliciosa از خانواده گل شيپوريان و بومي مكزيك است كه ريشه هاي

هوايي دارد و با تكيه دادن به اطراف رشد مي كند. اين گياه برگ هاي پهن با بريدگي هاي

بزرگ دارد كه بسيار زيبا و خاص هستند.برگ ها اول صاف هستند و بعد از رشد بريده بريده

ميشوند.گياهي هميشه سبز و بالا رونده است. برگ انجيري مقاوم ترين گياه است.اين گياه

به آب و هواي گرم و مرطوب احتياج دارد و هرگونه تغيير درجه حرارت را ميتواند تحمل كند. برگ

انجيري به كم آبي و كم نوري و سرما و خاك نامرغوب حساس است و آسيب مي بيند. اين

گياه 50 گونه مختلف دارد.برگ هاي اين گياه سمي نمي باشد اما ميوه هاي نرسيده آن داراي

اسيد oxalic است كه خوردن آن باعث تاول تورم و گرفتگي صدا مي شود.ميوه رسيده اين

گياه قابل خوردن مي باشد.از طريق قلمه ساقه مي توانيد اين گياه را تكثير كنيد.

نور

اين گياه بايد دور از نور مستقيم باشد.گياه را در سايه قرار دهيد يا آن ها را زير درختان بلند

بگذاريد.نور مستقيم باعث مي شود برگ هاي گياه بسوزد و همچنين اگر نور كم برسد به

گياه برگ هاش بي رنگ مي شود و بريدگي هاي روي آن از بين ميرود.

آبياري

برگ انجيري را نبايد بيش از حد آب بدهيد.بايد مطئن شويد هنگام آبياري كردن خاك گياه

خشك باشد.با تكه چوبي كمي از خاك را زير و رو كنيد تا مشخص شود تا عمق 2 سانتي

متري خشك باشد.در فصل تابستان دفعات آبياري را بيشتر كنيد.

دما

برگ انجيري را از دماي زير 13 درجه نگه نداريد.اين گياه به شدت به سرما حساس مي باشد.

اگر در تابستان درجه حرارت دما بالاي 30 درجه بود حتما گياه را در هفته 2 بار غبار پاشي كنيد.

خاك

خاك برگ يا خاك جنگلي براي اين گياه مناسب است.خاك هايي كه فاقد مواد آلي و ويتامين

باشد باعث ميشود برگ هاي گياه كوچك شوند و بريدگي هاي روي برگ از بين برود.

سانسوريا

سانسوريا طريقه نگهداري سانسوريا

سانسوريا

گياه سانسوريا (Sansevieria) يا شمشيري مقاوم ترين گياه است.اين گياه بوميِ آفريقا،

ماداگاسكار و جنوب آسيا و از خانواده مارچوبه‌سانان است كه زيرمجموعه‌هاي ساكولنت ‌ها

مي باشد. سانسوريا با هر شرايطي رشد ميكند.برگ هاي سانسوريا كشيده و بلند با حاشيه

زرد است كه زيبايي خاصي دارد برگ ها مي توانند در حالت عادي با ارتفاع 50 سانت رشد

كنند.اگر شرايط مناسب باشد ارتفاعش تا 1 متر هم ميرسد.70 نوع از اين گياه در شكل و

اندازه هاي مختلفي وجود دارد.آنها طول عمر زيادي دارند.رقم هاي پا كوتاه اين گياه وجود

دارد.رشد اين گياهان به كندي انجام ميشود و به همين علت سال هاي زيادي مي ماند.

يكي از ويژگي هاي اين گياهان توليد اكسيژن در شب است.

آبياري

اين گياه براي رشد بهتر نياز به آبياري كمتري دارد.اگر به آن ها زياد آب بدهيد باعث

پوسيدگي و خرابي گياه ميشود. در زمستان هر دو هفته 1 بار و در تابستان هفته اي

1 بار آب نياز دارد.شرايط آب دادن بستگي به موقعيت و ميزان نور و حرارت محيط دارد.

خشكي زياد نيز باعث چروكيدگي برگ‌ها مي‌شود.

دما

دماي معمولي خانه براي اين گياهان خوب و مناسب است. اما اگر گياه را در زير باران و برف

بگداريد باعث ميشود گياه ببيند.اين گياه دماي زير ۱۰ درجه سانتي گراد را ميتواند تحمل

كند.يهترين دما براي رشد دماي ۳۰-۲۰ درجه سانتي گراد است.در فصل زمستان گياه را در

خانه نگهداري كنيد.

نور

اين گياه به نور كم مقاوم است. وقتي نور كافي باشد به راحتي رشد مي كند. اين گياه

نسبت به نور مستقيم آفتاب حساس است و باعث سوختن برگ ها مي شود.گونه‌هاي ابلق

اين گياه به نور بيشتري نياز دارد.هنگامي ك نور براي گياه كم باشد رده‌هاي زرد رنگ گياه

كمرنگ مي شود.

خاك

بهترين خاك براي اين گياهان خاك هاي سنگين هستند.خاك هايي كه شامل شن، ماسه،

مواد آلي و رس هستند براي رشد گياه مناسب هستند.خاك كمپوست هم براي سانسوريا

خوب است.

ديفن باخيا

ديفن باخيا طريقه نگهداري و پرورش

ديفن باخيا

ديفن باخيا ( Dieffenbachia amoena ) داراي برگ هاي پهن و زيبا است كه جلوه زيبايي به

محيط ميبخشد.اين گياه 12 نوع دارد .اين گياه بومي قاره آمريكا بوده و در هر مرحله از رشد

زيباتر خواهد شد.اين گياه از تيره گل شيپوريان است.برگ هاي ديفن باخيا نوك تيز و بيضي

شكل است و طول برگ ها در محيط باز مي‌تواند به 50 سانتي متر برسد.برگها به رنگ سبز

با لكه هاي سفيد كه از دو طرف برگ مشخص هستند.هنگام رشد ساقه برگ هاي بالايي

رشد ميكنند و برگ هاي پاييني ميريزند .اين گياه بسيار مقاوم است و شرايط نگهداري آن

آسان است در صورتي كه به خوبي از آن مراقبت نشود بيمار ميشود.اين گياه شيره اي توليد

ميكند كه سمي است از تماس با آن خودداري كنيد و دور از دسترس كودكان و حيوانات نگهداري

كنيد.

نور مورد نياز

نور غير مستقيم بهترين نور براي گياه است و نسبت به نور مستقيم آفتاب حساس است و

باعث سوختن برگ ها مي شود. وقتي نور خيلي كم باشد گياه علفي و ساقه هايش دراز

مي شود. ديفن باخيا در نور معمولي ساختمان به خوبي رشد ميكند. گياه را هر چند وقت

يكبار بچرخانيد تا برگ ها به يك طرف منحرف نشوند. نژاد هاي برگ تيره نسبت به سايه

مقاوم هستند.

آبياري

از آب هاي سبك و فاقد املاح استفاده كنيد.ديفن باخيا در تابستان 2 تا 3 بار در هفته و در

زمستان به 1 بار در هفته آب احتياج دارد.هنگام آبياري مطمئن شويد كه خاك كاملا خشك

است.اين گياه به آبياري زياد حساس است.

دما

ديفن باخيا در دماي بين 15تا 25 درجه رشد خوبي دارد.وقتي هوا گرم شد عمل غبار پاشي

را انجام دهيد. خاك گلدان را نگاه كنيد كه اگر به دليل افزايش دماي محيط خشك شده باشد

گلدان را آبياري كنيد.افزايش دماي محيط باعث لوله شدن برگ هاي گياه مي شود و هواي

خيلي گرم و خشك موجب خشكي برگ ها و ريزش آن ها مي شود.توجه كنيد كه گاهي

اوقات لوله شدن برگ هاي مسن و ريزش آن ها طبيعي است چون گياه در حال رشد است و

اين كار براي برگ هاي جديد فضاي كافي ايجاد مي كند.اگر دماي هوا زير 10 درجه بيايد برگ

هاي موجود در قسمت پايين گياه كم رنگ ميشود و ميريزد و بعد از مدتي گياه ميميرد.ديفن

باخيا را نبايد جلو پنكه يا كولر قرار بدهيد.

خاك

خاك مرطوب قليايي تا كمي اسيدي،مخلوطي از سه قسمت خاك جنگلي و يك قسمت

خاك معمولي يا خاك باغچه و يك قسمت خاك رس،يك قسمت كود حيواني و دو قسمت

برگ براي اين گياه آپارتماني بسيار خوب است.خاك گياه را به خوبي زهكشي كنيد.شما

ميتوانيد اين گياه را در آب هم نگهداري كنيد.ديفن باخيا مثل بقيه گياهاني كه در آب رشد

ميكنند ميتواند بدن هيچ مشكلي رشد كند.

كشاورزي ارگانيك

كشاورزي ارگانيك روش هاي كشت ارگانيك

كشاورزي ارگانيك

اين كشاورزي به اين معني نيست كه به كشت هاي سنتي قديمي كه دستگاه هاي

مكانيزه وجود نداشتند برگرديم بلكه به اين معني است كه در كشاورزي از سم ها و

آنتي بيوتيك ها استفاده نكنيم. در كشت هاي ارگانيك براي تقويت خاك از كود هاي

طبيعي مثل خاك برگ،جلبك،كود هاي حيواني و بيولوژيك استفاده مي شود.در صورت وجود

آفت در اين نوع كشاورزي از روش هاي بيولوژيك مثل باكتري ها ، زنبور ها و رقم هاي مقاوم

به آفت استفاده مي شود.در اين نوع كشاورزي از بذر هاي اصلاح شده استفاده نميشود.

كشاورزي ارگانيك سلامتي انسان و خاك را به خطر نمي اندازد.محصولاتي كه از كشاورزي

ارگانيك بدست مي آيد كاملا سالم و خوشمزه با خواص غذايي زياد مي باشند.

مزاياي كشاورزي زيستي

_هرينه هاي كمتر ميشود.

_به محيط زيست آسيب وارد نمي شود.

_روند گرم شدن زمين كند مي شود.

_آب هاي زير زميني آلوده نمي شوند.

_انسان ها ،گياهان و حيوانات آسيبي نمي بينند.

خسارات كود هاي شيميايي

مصرف بيش از حد كود هاي شيميايي كه داراي عناصر سـنگين مثل كادميوم، سرب و روي

هستند هم به محيط زيست و هم به اقتصاد خسارات زيادي وارد ميكند.استفاده بيش از حد

از اين كود ها باعث آلوده كردن خاك و منبع هاي آب شده و جذب گياهان و درختان شده و

در زنجيره ي غذايي انسان ها و حيوانات تاثير مي گذارد.بيش از 300 نوع كود هاي شيميايي

داريم كه براي مقابله با آفت ها  علف هاي هرز و حشرات از آن ها استفاده مي شود.وجود

مواد شيميايي در محصولات باعث بوجود آمدن بيماري هاي غده هاي داخلي،دستگاه

گوارشي،ناهنجاري مادر زادي در نوزاد،تولد نوزاد با وزن كم،سقط جنين و .... مي شود.

اصول كشاورزي ارگانيك

اين كشاورزي بر پايه اصول خاصي تشكيل شده است كه شناخت اين اصل ها براي

درك بهتر كشاورزي ارگانيك لازم است اين اصول  كشاورزي ارگانيك را رشد و توسعه داده

است.و باعث شده كشاورزي بهبود پيدا كند و ارتقا بيابد .كشاورزي جز بيشترين فعاليت

انسان هاي اوليه تا به الان بوده است زيرا نياز غدايي روزانه مردم با اين كار تامين مي شود.

حيات انسان ها به كشاورزي و باغات وابسته است پس بايد به خوبي از آنها مراقبت كنيم

كه نسل هاي پس از ما بتوانند از آن استفاده كنند.اصول كشاورزي ارگانيك از همه جهت ها

در جهان مفيد و سود مند است و باعث پيشرفت استاندارد ها شده است.

اصول كشاورزي عبارتند از:

اصول سلامت
اصول اكولوژي
اصول انصاف و عدالت
اصول مراقبت

كشت پاپايا

كشت پاپايا پاپايا چيست و چگونه كشت ميشود

كشت پاپايا

پاپايا (Carica papaya) از خانواده خربزه درختيان Caricaceae است.درخت بومي مناطق

استوايي آمريكاي جنوبي است .پاپايا درخت كوچك با برگهاي بزرگ مي باشد.برگ هاي

پاپايا دوام ندارند. ارتفاع درخت بين ۴ تا ۱۰ متر مي باشد. پاپايا رشد سريع دارد و خيلي زود

ميوه ميدهد. پاپايا بدون شاخه مي باشد. ميوه ها به درخت چسبيده‌اند. ميوه پاپايا بزرگ است

و به رنگ سبز و هنگام رسيدن به رنگ زرد مي باشد. گوشت داخل پاپايا نارنجي رنگ است

بين گوشت‌ها دانه هاي سياه زيادي وجود دارد كه اين دانه ها نيز خوراكي هستند اما مزه

تلخ و تندي دارند. ميوه پاپايا از لحاظ شكل حدودا شبيه گلابي است. بيشتر مردم پاپاياي سبز

را استفاده مي‌كنند كه بايد قبل از خوردن حتماً پخته شود

كشت پاپايا

پاپايا داراي سه نوع گونه نر، ماده و هرمافروديت است. وظيفه گياه نر توليد گرده است. وظيفه

گياه ماده توليد ميوه است كه براي توليد ميوه به گرده هاي درخت نر نياز دارد.گونه هرمافروديت

خود به تنهايي مي تواند توليد ميوه كند چون اين گونه گل هاي نر و ماده دارد. پاپاياها براي رشد

به آب و هواي گرم و نور زياد و آب زياد احتياج دارد.خاكي كه درخت را در آن ميكاريد بايد زهكشي

خوبي داشته باشد.مناسب ترين خاك براي كشت خاك هاي لومي شني هستند.براي نتيجه

گيري بهتر توصيه ميكنيم بذر پاپايا را بكاريد.دماي بين 24 تا 30 درجه سانتي گراد براي جوانه

زني بذرمناسب است.مدت جوانه زدن بذر ها 2 تا 3 هفته است.

 نور

گياه به نور زياد احتياج دارد.امكان اينكه در گرما برگ هاي پاپايا پژمرده شوند هست و اين

باعث نگراني نيست چون يك امر طبيعي مي باشد.

 آب

پاپايا به دليل داشتن برگ هاي بزرگ در هواي گرم آب زيادي مصرف ميكند چون آب ها از

برگ ها تبخير ميشوند.بايد دقت كنيد كه در فصل سرما بيش از اندازه آبياري نكنيد زيرا باعث

پوسيدگي ريشه درخت ميشود.هر چه گياه تان سالم تر باشد احتمال پوسيدگي ريشه كمتر

است.

كشت پاپايا

كشت پاپايا پاپايا چيست و چگونه كشت ميشود

كشت پاپايا

پاپايا (Carica papaya) از خانواده خربزه درختيان Caricaceae است.درخت بومي مناطق

استوايي آمريكاي جنوبي است .پاپايا درخت كوچك با برگهاي بزرگ مي باشد.برگ هاي

پاپايا دوام ندارند. ارتفاع درخت بين ۴ تا ۱۰ متر مي باشد. پاپايا رشد سريع دارد و خيلي زود

ميوه ميدهد. پاپايا بدون شاخه مي باشد. ميوه ها به درخت چسبيده‌اند. ميوه پاپايا بزرگ است

و به رنگ سبز و هنگام رسيدن به رنگ زرد مي باشد. گوشت داخل پاپايا نارنجي رنگ است

بين گوشت‌ها دانه هاي سياه زيادي وجود دارد كه اين دانه ها نيز خوراكي هستند اما مزه

تلخ و تندي دارند. ميوه پاپايا از لحاظ شكل حدودا شبيه گلابي است. بيشتر مردم پاپاياي سبز

را استفاده مي‌كنند كه بايد قبل از خوردن حتماً پخته شود

كشت پاپايا

پاپايا داراي سه نوع گونه نر، ماده و هرمافروديت است. وظيفه گياه نر توليد گرده است. وظيفه

گياه ماده توليد ميوه است كه براي توليد ميوه به گرده هاي درخت نر نياز دارد.گونه هرمافروديت

خود به تنهايي مي تواند توليد ميوه كند چون اين گونه گل هاي نر و ماده دارد. پاپاياها براي رشد

به آب و هواي گرم و نور زياد و آب زياد احتياج دارد.خاكي كه درخت را در آن ميكاريد بايد زهكشي

خوبي داشته باشد.مناسب ترين خاك براي كشت خاك هاي لومي شني هستند.براي نتيجه

گيري بهتر توصيه ميكنيم بذر پاپايا را بكاريد.دماي بين 24 تا 30 درجه سانتي گراد براي جوانه

زني بذرمناسب است.مدت جوانه زدن بذر ها 2 تا 3 هفته است.

 نور

گياه به نور زياد احتياج دارد.امكان اينكه در گرما برگ هاي پاپايا پژمرده شوند هست و اين

باعث نگراني نيست چون يك امر طبيعي مي باشد.

 آب

پاپايا به دليل داشتن برگ هاي بزرگ در هواي گرم آب زيادي مصرف ميكند چون آب ها از

برگ ها تبخير ميشوند.بايد دقت كنيد كه در فصل سرما بيش از اندازه آبياري نكنيد زيرا باعث

پوسيدگي ريشه درخت ميشود.هر چه گياه تان سالم تر باشد احتمال پوسيدگي ريشه كمتر

است.

زنگ غلات

زنگ غلات انواع زنگ ها و راه هاي مقابله با آنها

زنگ غلات

قارچي به نام پوسينيا باعث به وجود آمدن زنگ مي شود. زنگ ها انواع مختلفي دارند: زنگ

سياه( زنگ ساقه) زرد (زنگ خطي يا گلوم) قهوه اي (زنگ برگ) اين بيماريها روي گندم و جو به

وجود مي آيند. لكه هايي كه خشك و پودري است به رنگ زرد قرمز و سياه هستند. اين

جوش ها و لكه ها اندازه هاي متفاوتي دارند. معمولاً اندامهاي هواي گياهان اين بيماري را

نشان مي‌دهند. در فصل بهار و تابستان آشكارتر هستند. زنگ ها محصولات را كم مي‌كنند و

گياهان را آسيب‌پذير مي‌كنند. گاهي اوقات براي دام ها هم خطرناك هستند.

زنگ سياه غلات

يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي غلاتها زنگ سياه است اين بيماري در اثر گونه‌اي از

بازيدوميستها به وجود مي‌آيد كه نام  Paccinia. Graminis f. sp. Tritici است. اين بيماري

در اثر باران هاي بهاره و مساعد بودن شرايط جوي گسترش پيدا مي‌كند. زنگ سياه خسارت‌هاي

زيادي وارد مي‌كند. گاهي اوقات خوشه ها در اثر اين بيماري عقيم و پوك مي‌شوند و يا بدون

دانه مي‌شوند. آنهايي كه دانه دارند دانه‌هايشان ريز و غيرقابل مصرف مي‌شوند.

نشانه هاي بيماري:

در فصل بهار روي برگها و غلاف و زير گلها جوشهايي پراكنده به رنگ نارنجي پيدا مي شود.

وقتي بيماري توسعه پيدا مي‌كند و هم متصل مي‌شوند. اين جوش ها بسته هستند اما وقتي

به مقدار كافي رشد مي‌كنند اپيدرم باز مي‌شود و اسپور هاي بيضي شكلي را آزاد مي‌كنند كه

اين اسپورها باعث آلودگي مجدد مي‌شوند.

كنترل

_استفاده از رقمهاي مقاوم

_مبارزه شيميايي مثل استفاده از برخي از قارچ كش ها

زنگ خطي زرد

اين بيماري در اثر گونه‌اي از بازيديومسيتها به نام  puccinia. Striiformis به وجود مي‌آيد اين

بيماري در مناطق سردسير و مرتفع وجود دارد. اين بيماري در نقطه هايي كه زنگ ساقه و

برگ پايدار هستند دوام مي آورد. اين بيماري به گندم جو و چاودار خسارت هاي فراواني مي زند.

نشانه بيماري:

اين بيماري بر روي برگهاي جوان جوش هايي به رنگ زرد ايجاد مي كند. اين جوش ها به هم

وصل مي شوند كه به شكل نوار در رگ برگ و دو سطح برگ ايجاد مي‌شود. اين بيماري به

برگ گندم، ساقه ،غلاف، گلوم ،خوشه و ريشك ها حمله مي كند. زنگ زرد زودتر از بقيه زنگ ها

پيدا ميشود.

كنترل

_استفاده از قارچ كش هاي مخصوص

زنگ برگ يا قهوه اي

اين بيماري نيز گونه اي از بازيديومسيتها به نام Puccinia recondita f. sp. Tritici به وجود مي‌آيد

يكي از بيماريهاي وسيع انتشار گندم است. اگر گندم دير رس باشد بيماري توسعه بيشتري

خواهد داشت.

نشانه هاي بيماري:

روي سطح پهن برگ جوش هايي بيضي به رنگ نارنجي قرمز پيدا ميشود. اين اسپورها

كروي شكل و به رنگ قرمز و قهوه‌اي هستند كه سه تا هشت سوراخ تندش دارد كه به ديواره

آن پراكنده شده اند. ديواره اسپورها خاردار است. اين اسپورها پس از رشد باعث آلودگي ديگر

برگ ها مي شوند.

كنترل

_ضدعفوني كردن بذرها با قارچ كش هاي مخصوص