كشاورزي كشاورزي .

كشاورزي

درخت گردو

درخت گردو

درخت گردو شرايط نگهداري و آشنايي با گردو

درخت گردو

گردو از خانواده راش سانان مي باشد.برگهاي اين درخت پهن مي باشد.گردوي رسمي

با گياه وال نات، بومي نواحي ميانه يا معتدل و غربي آسياي مركزي مي باشد. نام ژنريك

يا طبقه بندي شده جنس آن يعني Juglans برگرفته از كلمه لاتيني JoVIS و glans است

كه به معني درخت گردو Jupiter ' s nut مي باشد و همانند گياه بلوط  و درخت راش،

گونه هاي اين گياه ، اختصاص به خداي روميان داده شده است. گياه وال نات يا درخت

گردوي رسمي ، درختي با عظمت و شكوهمند بوده و قادر است تا ارتفاع ۲۰ متر رشد و

نمو كند ميوه هاي وال نات (گردو) ، داراي پوستي گوشتي به رنگ سبز و جدا يا سوا

شونده از پوست سخت مي باشد. هر ميوه سبز گردو، در صورت خيلي رسيده بودن،

به طور طبيعي شكافته مي شود تا بذر يا دانه گردو را آزاد كند، كه آن هم شامل يك

پوسته چوبي و سخت در اطراف مغز مي باشد و خودش مي شكند و به دو نيمه تقسيم

مي شود. درخت گردو، در ريونيون، خيلي نادر است ولي تعداد كمي از اين درخت در زمين

هاي بلند يا مرتفع و خصوصا در Cilaos ، يافت مي شود.

درخت گردو

شرايط نگهداري

درخت گردو ، در زمستان به دماي كم نياز دارد تا موجب وسبب گل دهي آن بشود ،

گردو به دما و گرماي بالا در زمستان و به سرماي زياد در زمستان بسيار حساس

مي باشد.دماي بالاي 38 درجه سانتيگراد باعث سوختگي پوست گردم و چروكيدگي

ميوه آن ميشود. به طور مثال واريته اي از وال نات به نام فران كوئت به ۱۵۰۰ ساعت

دما با درجه حرارت زير ۷ درجه سانتيگراد، نياز دارد. توليد ميوه گردو (وال نات) ، در

ريونيون ، بسيار محدود است ميوه ها يا مغزهاي گردوي رسمي، به صورت تازه يا

خشك، خورده مي شوند. آن ها از لحاظ روغن غني و از نظر طعم و مزه و كيفيت ،

سرامد و پر آوازه و مشهور هستنند. چوب درخت گردو (وال تات) ، براي درست كردن

كابينت ، خواهان و طالب  زيادي دارد در حاليكه ، پوست سخت وال نات (گردو)، در

ساخت رنگ چوب يا لكه با لاك الكل زدن به مصرف مي رسد.

 

آبياري

اين درخت به آبياري متوسط احتياج دارد.بارش هاي فصلي به صورت برف و باران در

فصل زمستان و بهار مقداري از نياز درخت به آب را تامين ميكند.شما ميتوانيد سه

روش كرتي، حوضچه اي و قطره اي تحت فشار درختان را آبياري كنيد.آب هايي كه

شوري پايين دارند براي اين درختان مناسب مي باشد.

درخت گردو


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۹ فروردين ۱۴۰۰ساعت: ۰۷:۳۴:۳۹ توسط:سرو موضوع:

انگور

انگور

انگور شرايط نگهداري

انگور

انگور از خانواده انگورسانان مي باشد.بيش از 600 گونه مختلف دارند.انگور، درختچه اي

بالارونده است كه به طور طبيعي مانند يك گياه خزنده ميرويد و شاخه هاي نورس برگ

مانند آن كه هر ساله از تنه يا ساقه آن توليد مي شوند. مدتي بعد كمي چوبي ميشوند و

تشكيل ساقه هاي نرم ميدهند و داراي پيچك در مقابل بعضي از برگ‌ها است. انگور معمولا،

گل آذين يا مجموع گل هاي بصورت دسته و دو جنسي يا هر ما فروديت، ايجاد ميكند كه

بعدا به ميوه هائي بصورت سته و محتوي ۲ تا ۴ دانه تبديل ميشود كه رنگ آنها از واريته اي

به واريته ديگر تغيير ميكند. گوشت ميوه هاي اين درخت شيرين و داراي كم و بيش طعم و

مزه اي معين مي باشد و طول خوشه هاي انگور در حدود ۲۲۰ ميليمتر مي باشد.درخت

انگور را مو نيز مي نامند.

بهترين مكان براي پرورش ميوه مجلسي (مخصوص پذيرائي) در ريونيون، غرب ساحل

است كه اقليمي داغ و خشك دارد و انگورها را با آبياري بعمل مي آورند و انگورهائي كه

توليد ميشود بايد آبدار باشند ولي خود گياه نسبت به گرما يا حرارت ، بي نهايت مقاوم

است .أما باران هاي زياد يا شديد، شرايط مورد پسند مناسبي براي پيدايش يا توسعه

بيماري ايجاد ميكند و خبر كردن روش ها يا تيمار و علاج بيماري با ضد انگل هاي ارزشمند

يا گران قيمت، ضرورت پيدا ميكند و در نتيجه همين مساله است كه درختچه هاي انگور را

در اقليمهاي نمناك مثل ساحل كه در جهت باد يا موافق باد است نبايد كاشت و نيز منطقه

يا محل كاشت انگور بايد از باد و مخصوصا بادهاي شور يا حاوي نمك در ساحل محفوظ يا

محافظت شده باشد.

انگور

كاشت و داشت

اگرچه بوته هاي انگور ريشه دار شده را ميتوان از قلمه ها بدست آورد ولي درختچه هاي

پيوندي انگور ، براي ايجاد باغهاي انگور يا تاكستان ها بهترند چون پايه هاي انگورهاي

پيوندي موجب پرتواني يا نيرومندي و مقاومت به خشكي و خشكسالي و مقاومت به

بيماريها در آنها خواهند شد. انگورهاي ارقام كاردينال و آلفونس لاواله براي شرايط آب و

هوائي موجود بهتر از ساير انواع هستندضرورت دارد كه آن ها را هرس كنيد. ابتدا بايد

هرس مقدماتي روي شاخه هائي كه هنوز چوبي و نيرومند نشده اند انجام شود و سپس

هرس روتين روي شاخه هاي قوي يا چوبي شده بايد صورت پذيرد.

آبياري

اين درخت مينواند با كم آبي كنار بيايد اما در اين شرايط كمتر ميوه ميدهد.در مناطق

ساحلي و مرطوب بايد كمتر به اين درخت ها آب بدهيم و بلاعكس در تابستان ها بايد

فاصله آبياري را كمتر كنيد.بايد آبياري عميق و كامل باشد.

دما

انگور مخصوص مناطق معتدل گرم است و به سرماي زياد حساس مي باشد.دماي 18-

درجه را تحمل ميكند.اين درخت به تابستان هاي گرم و زمستان هاي ملايم احتباج دارد.

انگور


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۹ فروردين ۱۴۰۰ساعت: ۰۷:۳۰:۲۷ توسط:سرو موضوع:

آفات توت

آفات توت

آفات توت شناخت و راه هاي كنترل آفات

آفات توت

پروانه برگخوار سفيد آمريكايي

Hyphantria cunea Drury (Lep., Arctiidae)

يكي از مهمترين آفات گياهان مختلف در دنياست، آن بومي امريكاي شمالي بوده.

لاروهاي آفت برگها و جوانه هاي گياهان ميزبان كه بيش از ۶۳۶ گونه گياهي اعم از

باغي، زراع جنگلي بالغ مي گردد تغذيه مي نمايد و باعث لخت شدن و بي برگي كامل

درختان ميزبان شده و در نتيجه خسارت شديد و لطمه غير قابل جبراني را به كشاورزان

و روستائيان وارد سازد.توت از ميزبان هاي مرجح اين آفت مي باشد كه برگ ها و

جوانه هاي برگي آن به شدت مورد تغذيه لارو هاي آفت قرار مي گيرد.

آفات توت

كنه تارتن دو لكه اي

Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)

در حال حاضر آن يكي از مهمترين آفت گياهان گلخانه اي و مزارع و باغات مناطق

مختلف جهان مي باشد و در تمام كشورهاي جهان يافت مي شود. توت فرنگي،

انواع درخت ميوه، گياهان زراعي، صيفي و زينتي از ميزبانهاي اين كه در محيط هاي

باز و گلخانه مي باشد.اندازه بدن ۵۰۰-۳۰۰ ميكرون ، افراد ماده درشت تر از افراد نر

هستند ، انتهاي بدن در افراد نر دو كي شكل و رنگ بدن آنها بر اساس فصل تغيير

مي يابد، بطوري كه در بهار و تابستان ، سبز متمايل به زرد با دو لكه پشتي جانبي

تيره مي باشند در صورتي كه در اواخر پاييز و زمستان به دليل ورود به ديا پوز و توقف

تغذيه و عدم تجمع مواد در داخل لوله هاي كور به رنگ قرمز يكنواخت ديده مي شود

مراحل زيستي آفت شامل تخم، لاروها ، پوره سن يك ، پوره سن دو و بالغ مي باشد،

شكل بدن در مرحله لاروي تقريب كروي است ، لاروها داراي سه جفت پا ، ولي تمام

مراحل پورگي و بالغ داراي چهار جفت پا هستند .تخم گذاري عموما بر روي سطح تحتاني

برگهاي گياهي ميزبان به صورت انفرادي و يا جمعي در كنار رگبرگهاي اصلي يا رگبرگ هاي

فرعي مي باشدبراي تغذيه به قسمتهاي نازك و لطيف برگ حركت مي كنند .

 

راه هاي كنترل

زراعي:

استفاده از پوشش سبز زير درختان به عنوان گياهان تله با توجه به اينكه محل تجمع

فعاليت اصلي كنه دولكه اي غالباً در روي گياهان هرز زير درختان مي باشد.لذا با مديريت

صحيح و موفقيت آميز مي توان اين جمعيت را در روي گياهان فوق نگه داشته و با اجراي

روش هاي زير از افزايش آن در روي درختان جلوگيري نمود:

١- جلوگيري از گرد آلود شدن باغ

۲- آبياري مرتب مزرعه

۳- آبياري باراني : اجراي آبياري باراني شرايط را براي فعاليت كنه نامساعد مي كند كه

كاهش جمعيت به گونه اي مي شود كه ما را از مبارزه شيميايي بي نياز مي كند به

شرط اينكه سيستم آبياري باراني از پاشش يكنواخت و فشار لازم برخوردار باشد.

آفات توت

بيولوژيكي:

اين كنه دشمنان طبيعي متعددي در بين گروه هاي مختلف بند پايان دارد. كفشدوزك هاي

كنه خوار Stethorus Gilvifrons M)) سن شكارگر (Orius Minotum( L و كنه شكار گر

Anystis Baccarum از شكار گران اين كنه مي باشند.

 

شيميايي:

براي تصميم گيري جهت انجام مبارزه شيميايي از نمونه برداري برگها و شمارش تعداد

كنه هاي روي تعداد معيني برگ استفاده مي شود . بطور كلي اگر نمونه برداري از برگها

تراكم موردنظر را نداشت اين عمل به فاصله ۳ هفته بايد تكرار شود در صورتيكه در هر ۱۰۰

عدد برگ تعداد ۱۰ كنه مشاهده شد فاصله نمونه برداري دو هفته و اگر تراكم بيشتر از

اين مقدار باشد بايستي فاصله يك هفته در نظر گرفته شود .

از اواخر ارديبهشت تا مرحله قبل از برداشت محصول وجود ۵۰ كه در هر ۱۰۰ برگ به

عنوان آستانه اقتصادي مطرح است كه بايستي سمپاشي انجام گردد.بايد توجه داشت

پس از برداشت محصول ممكن است تراكم جمعيت كنه با شدت تمام به افزايش خود

ادامه دهد.

 

سپردار توت

Pseudaulacaspis pentagona targ (Hom., Diaspididae)

سپردار توت يكي از آفات پلي فاژ با دامنه ميزباني بسيار وسيع است كه در اكثر نقاط

گرمسيري و نيمه گرمسيري و معتدله سراسر جهان وجود دارد. سپردار توت در حدود

۳۵ سال پيش همراه نهال هاي توت ژاپني وارد ايران شده است و در حال حاضر كي از

مهمترين عوامل محدود كننده صنعت نواغانداري در ايران مي باشد. زبان گنجشك، هلو،

توت، بادام، گردو، كيوي، شمشاد و بيد از جمله گياهان ميزبان اين آفت مي باشد.

آفات توت

راه هاي كنترل

به دليل مصرف برگ توت به منظور تغذيه كرم ابريشم،كنترل شيميايي آفت مقدور نمي

باشد. در صورت لزوم، ضدعفوني سرشاخه‌هاي توت با قرص فسفيد آلومينيوم در كنترل

حشرات زمستان گذران موثر ميباشد.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۹ فروردين ۱۴۰۰ساعت: ۰۷:۱۸:۱۷ توسط:سرو موضوع:

كيوي

كيوي

كيوي نگهداري و كاشت

كيوي

اين گياه، بومي چين است نام او برگرفته از نام پرنده اي نيوزلندي و حشره خوار است.

كيوي از خانواده ACTINIDIACEAE - كيويان  است.اين گياه بالا رونده مي باشد.داخل

ميوه اين گياه سبز و بيرونش قهوه اي با پرزهاي زياد است.  شرايط حداقل براي رشد آن،

در زمين هاي بلند يا مرتفع كوهپايه ها وجود دارد.اين گياه پيچ يا پيچكي و بارآور fruit -

bearing Vine  گياهي دو پايه است و آنها را بايد در فاصله ۵ تا ۶ متر از هم كاشت و

يك بوته نر كيوي، براي بارور كردن ۵ تا ۶ گياه كيوي ماده در نظر گرفته مي شود.اين

گياه، بعد از سه سال، به بار مي نشيند و ميوه درختان هشت ساله آن به مقدار ۲۰

تن در هكتار مي رسد. كيوي واريته هاي متعددي دارد اما واريته Hayward (با ميوه هاي

درشت) مدت زمان زيادي است كه كاشته مي شود. اين گياه پيچنده ، از بادهاي

قوي و شديد به شدت صدمه مي بيند.

 

آبياري

كيوي گياهي است كه به آبياري زيادي احتياج دارد.در فصل تابستان بايد به اندازه كافي

درخت آبياري بشود تا خشكي نكشد.آبياري بيش از اندازه باعث ميشود كه به گياه آسيب

برسد پس در آبياري اينن گياه دقت كنيد.

كيوي

دما

اين گياه مناسب مناطق معتدل مي باشد. براي باز شدن جوانه هايش به يك دوره

سرما احتياج دارد.در فصل تابستان دماي اين گياه نبايد از 40 درجه سانتي گراد بيشتر باشد.

 

خاك

اين گياه خاك هاي شني عميق را دوست دارد.خاك اسيدي و لومي مناسب ترين خاك

براي اين گياه است.خاك آن بايد زهكشي خوبي داشته باشد.Ph خاك كيوي بايد بين

5.5 تا 0.6 باشد.

 

كاشت

اين گياه براي رشد به داربست احتياج دارد چون نميتواند وزن ميوه را تحمل كند.شما

ميتوانيد كيوي را از طريق نهال يا كاشت بدر تكثير كنيد.در نظر داشته باشيد كه بايد گياه

ماده و نر با هم باشند.

 

آفات و بيماري ها

شپشك توت

تريپس

تاج و پوسيدگي ريشه Phytophthora

خونريزي آفت درخت (Bleeding canker)

پوسيدگي ريشه آرميلاريا

سوختگي باكتريايي

بيماري گال تاج

پوسيدگي ميوه با قارچ Botrytis

كيوي


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۹ فروردين ۱۴۰۰ساعت: ۰۷:۱۶:۱۷ توسط:سرو موضوع:

آفات انگور

آفات انگور

آفات انگور آشنايي با آفات و راه هاي كنترل

آفات انگور

زنجره مو

اين زنجيره يكي از آفات مهم در ايران است.آنان در تمام مناطق موكاري وجود دارد.علاوه بر

مو به بسياري از گياهان ديگر مانند سنجد،آلبالو،به،سپيدار، زبان‌گنجشك،ناروند،ازگيل

ژاپني،تبريزي،پسته انار، گلابي و هلو صدمه ميزند.

راه‌هاي كنترل

زراعي:
۱_استفاده از زمينهاي شني، آبياري و تقويت زمين به وسيله كودهاي حيواني شيميايي

۲_پيوند واريته هاي مرغوب به روي پايه هاي مقاوم

۳_بيل زدن پاي درخت و سوزاندن علفهاي هرز باغات و اطراف آن ها

۴_هرس سرشاخه هاي آلوده به تخم ريزي زنجره ها در بهار و سوزاندن آنها

۵_آب تخت نمودن باغات

شيميايي:
سمپاشي سموم مخصوص پاي بوته ها عليه پوره هاي داخل خاك سمپاشي سطح

خاك در موقع خروج شفيره ها همچنين سمپاشي درختان.

كرم خوشه خوار انگور

در ايران فقط روي انگور گزارش شده است در بهار لارو هاي جوان نسل اول از جوانه هاي

گل دهنده و غنچه تغذيه كرده و روي آنها را با تارهايي مي پوشند. در برخي موارد نيز از

جوانه هاي تغذيه كرده و در نتيجه سبب خشك كردن گلها و جوانه ‌ها و ريزش آنها

مي‌گردند.لاروهاي نسل دوم از گوشت غوره تغذيه ميكنند كه باعث تغيير رنگ و چروك

شدن پوست غوره و ريزش هبه ها ميشود. لاروهاي نسل سوم از انگورهاي رسيده تغذيه

مي‌كند. ابتدا از گوشت و بعد ازپوست هاي رسيده مي‌خورند. محل فعاليت آفت به وسيله

تارهايي روي خوشه مشخص ميشوند.اين خوشه هاي آلوده مورد حمله قارچ ها قرار

ميگيرند.لاروهاي نسل بعدي آفت روي انگورهايي كه براي تهيه كشمش اختصاص داده

مي‌شوند به انبار منتقل و در آنجا تا بهار سال آينده به سر مي‌برند.

 

راه‌هاي كنترل

زراعي:

۱_انتخاب انواع موهايي كه گوشه متراكم ندارند.

۲_احداث باغ به صورت رديفي و در روي داربست موازي چون كرم خوشه خوار انگور

اغلب به  موستان‌هايي كه فاقد داربست بوده و موها به شكل گسترده روي زمين يا

پشت ها باشد حمله مي نمايند.

۳_هرس هرساله مو،سوزاندن علفهاي هرز و برگ هاي خشك در پاييز، شخم عميق و

استفاده از يخ آب زمستانه براي از بين بردن شفيره هاي زمستان گذران

شيميايي:

سمپاشي قبل از باز شدن گلها و زمان غوره و هنگام آبدار شدن ميوه

استفاده از سموم مخصوص

كرم هاي شاخدار مو

گونه اول پروانه نسبتاً بزرگ به رنگ آجري تيره بوده و داراي بالهاي پهن با نوار هاي رنگين

است. گونه دوم حدود ۷۰ ميليمتر زيتوني رنگ بوده و روي بالهاي جلويي دو خط مورب

تيره در نيمه انتهاي بال ديده مي شود. در بالهاي عقبي يك نوار پهن سياه در قاعده ديده

مي شود. در روي شكم سه نوار تيره ديده مي‌شود. گونه سوم با بالهاي باز حدود ۶۰

ميليمتر رنگ بالهاي جلويي سبز مايل به بلوطي با نوارهاي سفيد مواج و طولي است.

 

راه‌هاي كنترل

در صورتي كه كنترل شيميايي عليه ايران فرد تركيباتي مانند سوين پودر تجاري به

نسبت۱/۵ درهزار،گوزاتيون ۲۵ درصد به نسبت دو در هزار در تقليل انبوهي اين آفت

به خوبي موثر واقع ميشود.ولي در سمپاشي ها بايد دقت نمود كه كنه‌هاي گياهي يا

زنجرك ها طغيان نكنند.

آفات انگور

بالشتك مو

اين حشره بسيار پلي فاژ است و علاوه بر بوته هاي مو به عده زيادي از درختان مثمر و

غيرمثمر حمله ميكند. وجود آن بصورت توده هاي سفيد و پنبه اي شكل روي تنه و سر

شاخه درختان مشخص مي‌شود.حشره بالغ بالشتك مو از خود كيسه مومي سفيد رنگي

ترشح مي‌كند كه تخم هايش را در آن مي ريزد كه از غدد خلفي شكم بيرون مي‌زند‌.به

طوري كه از زير به شكم چسبيده و حشره بر روي آن قرار گرفته است. حشره بالغ به طول

۴ تا ۵ ميليمتر و عرض ۳ تا ۴ ميليمتر است. رنگ عمومي بدن حشره تقريباً سياه بوده و در

سطح بدن چين هاي متعدد عرضي ديده مي شود.

راه‌هاي كنترل

بهترين زمان سمپاشي پس از تفريخ تخمها و ظهور پوره هاي جوان مي باشد. يكي از

مهمترين پارازيت هاي اين شپشك زنبورCoccophagus scutellaris D است.

شپشك آرد آلو

حشرات كامل بيضي شكل به طول ۳ الي ۴ ميليمتر به رنگ خاكستري مايل به زرد

هستند كه سطح بدنشان از ترشحات مومي و آرد مانند پوشيده شده و در اطراف

بدنشان تعداد زائده دارند.پوره ها در تمام طول عمر متحرك و در روي قسمتهاي گياه

آزادانه جابه‌جا مي‌شوند. برخلاف بقيه شپشكها كه به روش بكرزايي توليد مثل مي كنند،

در اين گونه افراد نر و ماده وجود دارد و براي توليد مثل نياز به جفتگيري ميان حشرات نر و

ماده است. حشرات نر بالدار و ماده‌ها بي‌بال هستند. اين آفت زمستان را به صورت تخم،

پوره هاي سنين مختلف و حشره كامل در اطراف ريشه،زير پوستك شاخه ها و تنه به سر

مي‌برد. بعد از گلدهي انگور از اوايل خرداد ماه فعاليت خود را شروع كرده و اين حشرات به

سمت اندامهاي هوايي ميروند. پوره ها و حشرات كامل در روي سرشاخه هاي سبز،اطراف

جوانه ها،گل ها،ساقه ها و خوشه هاجمه ميشوند.آنها شيره گياهي را ميخورند و فضولات

چسبنده خود را روي گياه رها مي‌كنند كه باعث خسارت كمي و كيفي و جذب مورچه ها و

زنبور ها مشود.

راه‌هاي كنترل

۱_جدا كردن پوسته هاي تنه و شاخه ها و سوزاندن آنها

۲_استفاده از روغن هاي زمستانه همراه با يك سم نفوذي در زمستان قبل از جوانه زدن

تاك ها

۳_سمپاشي تاك هاي آلوده با سموم نفوذي مخصوص پس از اتمام گلدهي و تشكيل

غور روي پوره‌هاي آفت

۴_تكرار سمپاشي در صورت وجود آفت دو هفته بعد از سمپاشي اول.

۵_هرس شاخه هاي اضافي و جدا كردن پوسته هاي قديمي بعد از برداشت انگور يا

استفاده از دشمنان طبيعي اين حشرات

سپردار سياه مو

رنگ سپر ماده متغير و آنهايي كه روي درخت مو زندگي مي كنند خاكستري تيره و

آنهايي كه بر روي درختان بلوط هستند، سياه رنگ هستند. شكل سپر تقريباً گرد و

خيلي برجسته است به طوري كه مخلوطي ديده مي‌شود. پسته لاروي مركزي كمي

خارج از مركز قرار گرفته رنگ خرمايي قرمز است. پرده بطني سفيد رنگ و به گياه چسبيده

است. قطر سپر متغير ۲تا۲/۵ ميلي متر است. سپر نر يا پويا ريوم ساختمانش مانند ماده

بوده منتها كمي كشيده و قطر آن۱/۴تا۲ ميلي متر است.

كنه نمدي مو

كرم بالغ در حدود ۱۵۰ ميكرون طول دارد. جانور اين كنه مانند ساير كنه هاي خانواده

Eriophyidae دو جفت پا دارد و داراي شكلي كشيده و درازي مي باشد. اين كنه در داخل

نسج گياه فعاليت مي‌كند و ايجاد گال مي كند.

راه‌هاي كنترل

چون برنامه گرده پاشي گوگرد بر عليه سفيدك سطحي مو قبل از گل كردن در چند نوبت

انجام مي‌گيرد و اين مبارزه هر سال به طور مرتب صورت مي‌گيرد.بنابراين سمپاشي

اختصاصي بر عليه اين كنه لازم به نظر نمي رسد.

آفات انگور

 

مينوز مو

حشره اي كامل كه عرض آن با بالهاي باز حدود ۳/۵ تا ۴ ميلي متر ميباشد.رنگ قهوه اي

مايل به مشكي دارد كه روي بالهاي آن لكه هاي نارنجي رنگ مي باشد.بالهاي عقبي اين

حشره فاقد رگبال مي باشد و رنگ آن خاكستري و پوشيده از موهاي نقره اي است.

شاخك هاي تسبيحي و بندهاي آن به رنگ زرد مايل به خاكستري ميباشد.تعداد بندهاي

شاخك ۱۳ عدد است كه در انتهاي هر بند از مو پوشيده شده است.تخم هاي بيضي

شكل به رنگ سفيد مي‌باشند و كاملاً زرد و در سطح پشتي و شكمي فشرده مي باشد.

 

راه‌هاي كنترل

يكي از مهمترين پارازيت هاي موثر روي اين آفت Entodon antispilae ميباشد. اين نوع

پارازيت خارجي لاروهاي مينوز برگ مو مي باشد. در بررسي لاروهاي پارازيته هميشه

يك لارو پارازيت روي بدن ميزبان مشاهده مي‌شود و به نظر مي‌رسد كه زنبور ماده روي

بدن آنها تنها يك تخم ميگذارد. شيفره تيره رنگ و در داخل پيله سفيد رنگ و نازكي تشكيل

مي‌شود و لارو كامل قبل از تبديل به شفيره با ايجاد۴تا۶ستون قهوه‌اي رنگ بين دواپي

درم فضاي مخصوصي ايجاد مي كند. سمپاشي عليه اين آفت توصيه نمي‌شود ولي در

صورت لزوم استفاده از ديازينون و يا مخصوصاً دلنا بهترين نتيجه را دارد.

جوانه خوار مو

عرض پروانه يا حشره با بالهاي باز حدود ۴۰ ميليمتر و طول آن در حدود ۱۵ ميليمتر است.

بالهاي جاويي آن به رنگ قهوه‌اي آجري با لكه ‌هاي ارغواني است.در يك سوم قسمت

جلويي و يك سوم قسمت انتهايي بالهاي جلويي يك نوار مورب و روشني ديده مي‌شود.

بالهاي عقبي به رنگ سفيد متمايل به خاكستري هستند افراد نر كمي از افراد ماده

كوچكتر هستند و به خوبي قابل تشخيص ميباشند.  در قسمت فوقاني تخم پس از ۲۴

ساعت لكه‌هاي قهوه‌اي رنگي در سطح يك دايره ظاهر مي‌شود. اندازه تخم ها به اندازه

۰/۸ تا ۱ميلي متر و و شكل آن نيم كروي است. لاروهاي نوزاد به رنگ خاكستري مي باشد

كه تمام بدن آنها از لكه هاي سياه رنگي پوشيده شده است. به تدريج كه لارو ها بزرگ

شده رنگ آنها تغيير كرده و خاكستري متمايل به قهوه ميشود البته رنگ لارو سنين بالا

متغير است. در اطراف بدن دو نوار تيره به رنگ خاكستري تيره وجود دارد كه در تمام طول

بدن امتداد دارد زير شكم خاكستري روشن،رنگ سر قهوه‌اي است. در قسمت سر آرواره

بالا يك دندانه دارد.

راه‌هاي كنترل

لاروها در پاييز پس از خروج از تخم بعلت نبودن جوانه‌هاي مو منحصراً از علفهاي هرز

تغذيه مي‌كنند. لازم است به نحوي با علفهاي باغ تموم مبارزه كرد استفاده از گوسفند

براي اين كار موثر واقع مي‌شود به دليل اينكه گوسفند علاوه بر علفهاي هرز را هم از بين

ميبرد. استفاده از آب زمستانه به نحوي كه تمام جويي از آب پر شود.سم تيودان ۳۵٪ با

ميزان دو در هزار در مبارزه با آفت ظهور لارو ها موثر است ليكن اگر سمپاشي دير انجام

شود علت رشد سريع لاروها تاثير سم روي آنها خيلي ناچيز خواهد بود.

كرم برگ‌خوار مو

رنگ عمومي پروانه خاكستري و ارزان با بالهاي باز ۲۰ تا ۲۵ ميليمتر و يكي از علائم

تشخيص اين آفت وجود يك زائده اي مثلثي شكل كشيده در جلوي سر مي باشد كه

در واقع از پا لپ‌هاي آرواره پاييني تشكيل يافته است. لارو هاي كامل به رنگ خاكستري

مايل به بنفش با سر و سينه سياه براق و به طول حدود ۳۰ ميليمتر هستند. تخم هاي

بيضي شكل به طول حدود۱/۲ ميلي متر و در دسته‌هاي ۵۰تا۱۰۰تايي ديده ميشود.

 

راه‌هاي كنترل

در مناطق كه خسارت اين آفت شديد باشد سمپاشي و در دو موقع مفيد و موثر واقع

مي شود:

۱_در بهارهنگام باز شدن جوانه ها و قبل از گل همراه با اولين كنترل شيميايي عليه

سفيدك انگور

۲_در پاييز پس از برداشت محصول قبل از آنكه لارو هاي زمستان گذران به پناهگاه‌هاي

خود بروند در مورد انگور هاي پاييزه و ديررس اين سمپاشي نتيجه نمي‌دهد.

آفات انگور

 

تريپس مو

بر روي انواع درختان ميوه فعالند ۵ گونه تريپس شامل:

Limothrips angulicomis
Taeniothrips
Rubiothrips
Thrips tabaci Lindeman
Taeniothrips discolor

به طول يك ميليمتر به رنگ قهوه‌اي روشن از بافت پرانشيم تغذيه مي‌كند. اين حشره

به صورت لارو سن۲ در زير پوسته ها روي درخت و درختچه هاي مو زمستان گذراني

مي كند در اواخر فروردين اين حشره فعال شده و در اثر تغذيه آن جوانه ها و برگ هاي

جوان خشك شده وعلائم سرمازدگي پيدا مي كنند. ماده‌ها در بافت برگ و دمبرگ

رگبرگ و خوشه‌ ها تخم ريزي مي كنند. نسل اول در خرداد و همزمان با باز شدن گلها

ديده مي‌شود. حشره چهار نسلي است و به علت باز شدن به مرور گل هاي انگور اين

حشره نيز به مرور ديده ميشود.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۹ فروردين ۱۴۰۰ساعت: ۰۷:۱۲:۵۱ توسط:سرو موضوع:

فائوكاريا

فائوكاريا

فائوكاريا شرايط و نگهداري

فائوكاريا

فائوكاريا گياهي است آبدار و چند ساله از خانواده آيزوف ريزوم كه بومي آفريقاي جنوبي

است. نسبتاً گوشتي است اما كوتاه است. اين گياه داراي يك ساقه ضخيم است كه يا

بسيار كوتاه است و يا اصلاً فاقد آن است. حداكثر ارتفاع پرده 10 سانتي متر است. گاهي

اوقات فرايندهاي جانبي روي ساقه اي به سختي قابل مشاهده در شاخ و برگ شكل

مي گيرند و پرده جديدي روي گياه رشد مي كند. بنابراين گياه مي تواند خاك گلدان را

كاملاً بپوشاند. توده هاي بزرگ و متراكم برگ گوشتي در بالاي سطح زمين ايجاد مي شوند.

دو پست در مقابل قرار مي گيرند. قطر دهانه خروجي 8-10 سانتي متر است ، از 3 تا 6

جفت برگ مثلثي دارد. شاخ و برگها به صورت ضربدري مي افتد.

هر برگ مثلثي شكلي مقعر و يك سطح مومي سبز روشن يا مايل به آبي دارد. برگ ها

داراي لكه هاي قهوه اي كوچك هستند. انواع مختلفي نيز وجود دارد كه روي شاخ و برگ

رشد و نمو مي كنند. در لبه هاي كناري برگ ها تيغه هايي وجود دارد. اگرچه اين سوزن ها

ترسناك هستند ، اما در نهايت به موهاي ظريف ختم مي شوند و توانايي ايجاد آسيب

ندارند.شكل اين برگها مانند آرواره حيوانات وحشي مي باشد.در بهار ، و گاهي اوقات نيز

در پاييز ، فائوكاريا گل هاي بزرگي توليد مي كند كه شبيه گل هاي گل مرواريد ، زرد طلايي ،

گاهي نارنجي است. انواع مختلفي با گل هاي سفيد خالص وجود دارد.

 

آبياري

آب آبياري بايد دور از كلر و كمي گرمتر از دماي هوا باشد. هنگام آبياري ، بايد حداقل

نيمي از خاك آن خشك شود. در طول دوره خواب ، آبياري به طور كامل قطع مي شود.

فائوكاريا

نور

براي گياه شما بايد گرمترين و آفتابي ترين مكان را در خانه پيدا كنيد. تعمير و نگهداري

كامل در آستانه پنجره جنوبي و بدون پناهگاه در برابر آفتاب. در زمستان ، ممكن است

به نور اضافي نياز باشد.

 

دما

دماي هوا مي تواند به +50 درجه سانتيگراد برسد و اين هيچ عواقب منفي ايجاد نمي كند.

در زمستان ، براي تشكيل جوانه هاي گل و رشد طبيعي ، گياه شيره شير به يك اتاق

خنك (+ 5و + 10 درجه سانتي گراد) منتقل مي شود.

 

خاك

كمپوست كاكتوس، خاك شني يا ماسه اي با زهكشي خوب براي فائوكاريا بسيار مناسب

است.از خاك گلدان و پرليت هم ميتوانيد براي اين گياه استفاده كنيد.

فائوكاريا


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ساعت: ۰۸:۳۱:۱۹ توسط:سرو موضوع:

فيلودندرون

فيلودندرون

فيلودندرون شرايط و نگه داري

فيلودندرون

PhilodendronScandens

فيلودندرون يك گياه كوهستاني است كه بومي آمريكاي جنوبي مي باشد.اين گياه از

خانواده Araceae است.آنها رشد سريعي دارند.بسياري از گونه هاي فيلودندرون به

عنوان گياهان آپارتماني در خانه ها و محل كار نگه داري مي كنند.گياهان فيلودندرون

داراي برگهاي متراكم و بادوام هستند كه از نظر اندازه و شكل مي توانند با انواع مختلف

گياهان بسيار متفاوت باشند. شايد متداول ترين آن ، پرورش گياه برگ قلب باشد و داراي

برگهاي قلبي است كه طول آن از دو و نيم سانتيمتر تا پنج سانتيمتر و با عرضي تقريباً

يكسان است. برگهاي گياه فيلودندرون به شكل قلب - صاف ، براق و بدون دندانه در

لبه هاي آنها است.اين گياهان راحت ترين گياهان براي رشد هستند چون در برابر تغيير

در نور ، رطوبت و دماي معمولي خانه ها تحمل بسياري دارند.آنها احتياج به مراقبت كمي

دارند.

 

آبياري

لازم است گياه را در بهار و تابستان هفته اي دو بار با آب فيلتر شده در دماي اتاق و در

زمستان يك بار در هفته آبياري كنيد. خاك بايد نسبتاً مرطوب باشد. افزايش بيش از حد

رطوبت نيز روي گياه تأثير منفي مي گذارد و ياعث مي شود برگها زرد شوند و به طور كلي

رشد فيلودندرون ضعيف شود.

فيلودندرون

دما

در تابستان ، دما نبايد بيش از 25+ درجه سانتي گراد باشد. در فصل گرما بايد برگ هاي

گياه را با آب فيلتر شده اسپري يا شستشو دهيد تا از گرم شدن بيش از حد آنها جلوگيري

شود. در زمستان ، لازم است دمايي كمتر از + 15 و + 17 درجه سانتيگراد حفظ شود.

برخي از گونه ها ، مانند فيلودندرون قرمز و كوهنوردي ، قادر به مقاومت در برابر دماي +12

و + 13 درجه سانتيگراد هستند.

 

خاك

خاك اين گياه بايد زهكشي خوبي داشته باشد.با تركيب خاك لومي و كمپوست و پرليت

ميتوانيد خاك مناسبي براي اين گياه درست كنيد.زير گلدان هارا حتما سوراخ هايي بزنيد

كه آب از آن خارج شود.

 

نور

فيلودندرون به نور متوسط نياز دارد.اگر نور به اندازه كافي به گياه نرسد باعث ميشود كه

برگ ها با فاصله زياد رشد كنند.هر چند وقت گلدان را بچرخانيد كه نور به همه قسمت

هاي گياه برسد.

فيلودندرون


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ساعت: ۰۸:۲۸:۳۹ توسط:سرو موضوع:

آئونيوم

آئونيوم

آئونيوم شرايط نگهداري

آئونيوم

گياه آئونيوم يا گياه بشقابي اين گياه از خانواده كراسولاسه مي باشد كه بومي جزاير قناري

است. اين گياه ۳۵ گونه متفاوت دارد. بعضي از انواع گياهان بدون ساقه هستند و يا داراي

ساقه هاي كوچك مي باشند. اين گياه هميشه سبز است و داراي برگ هاي گوشتي و

آبدار مي باشد كه به شكل گل رز هستند. برگ ‌هاي اين گياه به رنگ سبز كمرنگ و بنفش

تيره مي باشد. وقتي در شرايط مناسب باشد آئونيوم شروع به گلدهي مي‌كند. آئونيوم

چون در بيابان ها رشد كرده است گياهي بسيار مقاوم است و در مقابل گرما و كم آبي

طاقت بسياري دارد اين گياه آب را درون برگ هايش ذخيره مي كند.

 

آبياري

چون آئونيوم ريشه هاي سطحي دارد آبياري متوسط نياز دارد در پاييز زمستان و بهار كه

فصل رشد آنها ميباشد آبياري بايد بيشتر شود در فصل تابستان اين گياه خزان مي كند و

برگ هايش مي سوزد و يا نمي شود وقتي با اين شرايط مواجه شديد آبياري را كمتر كنيد

وقتي خاك كاملاً خشك شود بعد آن را آبياري كنيد.

آئونيوم

دما

اين گياه به سرما بسيار حساس است در بعضي از انواع آئونيوم ها سرما را تا منفي ۴

درجه سانتيگراد تحمل مي‌كند و گرما را بيشتر از سرما دوست دارد دماي ۲۵ درجه سانتي

گراد بهترين دما براي رشد آئونيوم است اگر دما بيشتر شد آبياري را بيشتر كنيد تا گياه

خشك نشود دماي زياد و نور زياد خورشيد باعث افتادن برگ ها مي شود.

 

نور

در محيط هاي آفتابي و نيمه سايه رشد مي كند آن هم هاي سبز رنگ در سايه بهتر

رشد مي كنند و اونيوم هاي بنفش رنگ در آفتاب رشد مي‌كنند بايد دقت كنيد كه در

تابستان گياهان را در معرض مستقيم آفتاب قرار ندهيد چون باعث مي‌شود نوك و حاشيه

برگ آنها بسوزد.

 

خاك

خاك اين گياه بايد زهكشي خوبي داشته باشد با تركيب كوكوپيت ماسه پرليت و پيت ماس

مي‌توانيد خاك مناسبي براي اين گياه فراهم كنيد خاك اين گياه بايد طوري باشد كه در

تابستان آب را نگه ندارد.

آئونيوم


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ساعت: ۰۸:۲۶:۵۸ توسط:سرو موضوع:

آئونيوم

آئونيوم

آئونيوم شرايط نگهداري

آئونيوم

گياه آئونيوم يا گياه بشقابي اين گياه از خانواده كراسولاسه مي باشد كه بومي جزاير قناري

است. اين گياه ۳۵ گونه متفاوت دارد. بعضي از انواع گياهان بدون ساقه هستند و يا داراي

ساقه هاي كوچك مي باشند. اين گياه هميشه سبز است و داراي برگ هاي گوشتي و

آبدار مي باشد كه به شكل گل رز هستند. برگ ‌هاي اين گياه به رنگ سبز كمرنگ و بنفش

تيره مي باشد. وقتي در شرايط مناسب باشد آئونيوم شروع به گلدهي مي‌كند. آئونيوم

چون در بيابان ها رشد كرده است گياهي بسيار مقاوم است و در مقابل گرما و كم آبي

طاقت بسياري دارد اين گياه آب را درون برگ هايش ذخيره مي كند.

 

آبياري

چون آئونيوم ريشه هاي سطحي دارد آبياري متوسط نياز دارد در پاييز زمستان و بهار كه

فصل رشد آنها ميباشد آبياري بايد بيشتر شود در فصل تابستان اين گياه خزان مي كند و

برگ هايش مي سوزد و يا نمي شود وقتي با اين شرايط مواجه شديد آبياري را كمتر كنيد

وقتي خاك كاملاً خشك شود بعد آن را آبياري كنيد.

آئونيوم

دما

اين گياه به سرما بسيار حساس است در بعضي از انواع آئونيوم ها سرما را تا منفي ۴

درجه سانتيگراد تحمل مي‌كند و گرما را بيشتر از سرما دوست دارد دماي ۲۵ درجه سانتي

گراد بهترين دما براي رشد آئونيوم است اگر دما بيشتر شد آبياري را بيشتر كنيد تا گياه

خشك نشود دماي زياد و نور زياد خورشيد باعث افتادن برگ ها مي شود.

 

نور

در محيط هاي آفتابي و نيمه سايه رشد مي كند آن هم هاي سبز رنگ در سايه بهتر

رشد مي كنند و اونيوم هاي بنفش رنگ در آفتاب رشد مي‌كنند بايد دقت كنيد كه در

تابستان گياهان را در معرض مستقيم آفتاب قرار ندهيد چون باعث مي‌شود نوك و حاشيه

برگ آنها بسوزد.

 

خاك

خاك اين گياه بايد زهكشي خوبي داشته باشد با تركيب كوكوپيت ماسه پرليت و پيت ماس

مي‌توانيد خاك مناسبي براي اين گياه فراهم كنيد خاك اين گياه بايد طوري باشد كه در

تابستان آب را نگه ندارد.

آئونيوم


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ساعت: ۰۸:۲۶:۱۴ توسط:سرو موضوع:

سرخس

سرخس

سرخس آشنايي و نگهداري

سرخس

سرخس بوستون يا برگ شميري گياه بومي مناطق گرمسيري جنوب آمريكا است.از

خانواده پتروديفيتها مي باشد. گياه بوستون گياهي غني و به سبك قديمي است

كه به دليل داشتن شاخ و برگ سبز روشن ارزش زيادي دارد. اين گياه با مراقبت آسان

در محيط داخلي ، فضاي زيبايي و ظرافت را فراهم مي كند.اغلب به عنوان مشتق

سرخس از انواع مختلف N. exaltata ناميده مي شود ، يك گياه خانگي رايج در دوران

ويكتوريا بوده است .توليد تجاري سرخس در بوستون در سال 1914 آغاز شد و شامل

حدود 30 گونه گرمسيري به عنوان گلدان يا گل سرخ وجود دارد . از بين تمام نمونه هاي

اين گياه ، سرخس بوستون يكي از شناخته شده ترين است. اين گياهان به رطوبت

زيادي احتياج دارند اگر رطوبت به ميزان كافي به گياه نرسد باعث ميشود گياه خشك شود.

سرخس ها انواع مختلفي دارند كه عبارتند از:

مارچوبه اي (asparagus ferns)

شترمرغ (Ostrich ferns

لانه پرنده (Bird nest ferns)

دارچيني (Cinnamon ferns)

بانوي خاوري (Japanese painted ferns)

درخت استراليايي (Australian tree ferns)

پرسياوش (Maidenhair ferns)

راجي خانگي (Holly ferns)

شاخ گوزني (Staghorn ferns)

سرخس

نور

اين گياه براي توليد برگهاي سبز بيشتر به نور متوسطي احتياج دارند ، اما در صورت زياد

بودن نور باعث ميشود لبه برگها بسوزند. آن ها را نبايد در پنجره هاي جنوبي قرار داد ،

زيرا گرما و نور براي گياه بسيار مضر است.

 

دما

دما بايد در طول شب حدود 65 درجه فارنهايت (18 درجه سانتيگراد) و در طول روز بالاتر از

95 درجه فارنهايت (35 درجه سانتيگراد) نباشد.

 

آبياري

اين گياه به آبياري نسبتا زيادي احتياج دارند.بايد مراقب باشيد كه خاك آنها خشك

نشوند.دقت كنيد كه آب بيش از اندازه ندهيد چون باعث ميشود گياه بپوسد.در فصل بهار

و واوايل پاييز آن هارا يك روز در ميان آب بدهيد.در فصل سرما 2 بار در هفته آبياري

كنيد.

 

خاك

خاك جنگلي يا خاك برگ براي اين گياه مناسب ترين خاك است.بايد خاك سرخس ها

زهكشي خوبي داشته باشند.

سرخس


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ساعت: ۰۸:۲۴:۳۹ توسط:سرو موضوع: